برای خنده ای که مسری بود!

به گزارش تیتروز مریم خرمائی در تیتروز نوشت: «ما سیاست گذاری بلدیم و به همین دلیل محتاج ستاره ها نیستیم»؛ این متلکی بود که «دونالد ترامپ» در شب برگزاری رقابت ریاست جمهوری ۲۰۲۴ آمریکا به «کامالا هریس» رقیب دموکراتش انداخت.

از «تیلور سوئیفت» ابرستاره موسیقی پاپ گرفته تا کیتی پری بیانسه لیدی گاگا و آریانا گرانده به صحنه انتخاباتی آمریکا آمده بودند تا روی موج نور و رقص و آواز هریس رنگین پوست و خوش سروزبان را آنقدر بالا ببرند که مشت گره کرده ‎اش سقف شیشه ‎ای سیاست آمریکا را بشکند و عنوان «خانم» را چاشنی نام چهل وهفتمین رئیس جمهور آمریکا کند.

«ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در پاسخ به اینکه «دوست دارید چه کسی رئیس جمهور آمریکا شود» گفت: کامالا هریس. وقتی از او سوال شد که چرا هریس؟ در جواب گفت: شاید چون خنده ‎اش مسری است

آمدند خواندند و رقصیدند اما… منصب ریاست جمهوری آمریکا «مردانه» ماند و آنچه در مردمک چشم کامالا نشست نه تصویر کاخ سفید که بازتاب شکست «هیلاری کلینتون» در انتخابات ۲۰۱۵ بود.

شاید ناکامی هریس دموکرات به منزله پایان زندگی سیاسی او نباشد اما می تواند نشانه ای باشد مبنی بر خاتمه دوران باشکوهی که در آن حمایت سلبریتی های هالیوودی تاثیر زیادی بر وزن سبد آرای مردمی داشت و راهگشای ورود هر یک از کاندیداها به کاخ ریاست جمهوری آمریکا بود.

اما چرا حمایت چهره های دنیای سرگرمی از هریس دموکرات در دنیای سیاست بُرد قابل انتظار را نداشت؟

بخش زیادی از پاسخ این سوال را می توان در طعنه شب انتخابات ترامپ جستجو کرد: «سیاست گذاری».

*فقدان سیاست گذاری 

هریس به جای آنکه روی سیاست گذاری و ارائه راهکار برای حل مشکلات واقعی مردم آمریکا تمرکز کند روی لیستی از هنرمندان دنیای سرگرمی تمرکز کرد؛ نتیجه آنکه کارزار انتخاباتی او بیشتر به صحنه کنسرت شباهت داشت تا سکوی نمایش اراده ریاست جمهوری که دغدغه مطالبات مردمی را دارد.

*هدف گذاری اشتباه

مخاطب هنرمندانی که گرد هریس جمع شدند بیشتر زنان سیاه پوستان لیبرال ها و همجنسگرایان بودند. این افراد در انتخابات ۲۰۲۴ جزء رای دهندگان مردد نبودند و به هر حال حتی بدون تبلیغات پر زرق و برق هم رای خود را به سبد هریس می ریختند. 

در کارزار انتخاباتی هریس آرای تأثیرگذار متعلق به لاتین تبارها (هیسپانیک ها) بود که دست کم در ۶۰ سال گذشته طرفدار دموکرات ها بودند اما این روزها به دلیل دغدغه های اقتصادی به حزب جمهوری خواه گرایش پیدا کرده اند. او برای مشکلات این قشر که از طبقه کارگر و کم سواد آمریکا هستند راهکاری نداشت.

حالا که گرد و خاک رقابت ۲۰۲۴ آمریکا فرونشسته می توان به وضوح دید که آن خنده مسری کار دست نامزد دموکرات انتخابات ریاست ‎جمهوری آمریکا داده است

*الگوسازی غلط

از طرف دیگر تحقیقات نشان می دهد که اگرچه حمایت سلبریتی ها به افزایش مشارکت مدنی کمک می کند؛ تأثیر مستقیمی بر تصمیم نهایی رای دهندگان ندارد. جالب آنکه بعد از اعلام حمایت چهره های سرشناس از یکی از نامزدها مردم از سر کنجکاوی به کنکاش درباره کاندیدای مورد اشاره می پردازند اما در نهایت بر اساس ارزش ها و اولویت های زندگی واقعی رای می دهند.

در این مورد به خصوص شاید خالی از لطف نباشد اگر بدانید حمایت تیلور سوئیفت از هریس بر خلاف انتظار او و شما به کاهش وزن سبد آرای نامزد دموکرات منجر شد. 

نظرسنجی «یوگاو» نشان می دهد که بعد از اعلام حمایت این سوپرستاره موسیقی پاپ ۲۰ درصد از رای دهندگان نسبت به اینکه هریس گزینه درستی برای ریاست جمهوری باشد دچار تردید شدند.

وقتی رای دهنده آمریکایی به دلیل فشار اقتصادی دغدغه نرخ تورم را دارد و مهاجران غیرقانونی را به چشم کارگران ارزان قیمتی می بیند که نه تنها امنیت شغلی بلکه امنیت اجتماعی او را (با توجه به افزایش نرخ جرم و جنایت) می دزدند چرا باید به شانتاژ رسانه ای تیلور سوئیفت که در یک عمارت چند میلیون دلاری زندگی می کند و بالا-پایین شدن قیمت بنزین روی زندگی اش اثری ندارد بها بدهد؟ 

هریس یک اشتباه بزرگ انجام داد و آن تزریق بیش از اندازه شادی به کارزار انتخاباتی در برهه ای  بود که مردم آمریکا نیاز به شنیدن راه حل هایی برای برون رفت از دغدغه های واقعی از جنس نیازهای اقتصادی داشتند

*پرهیز از واقع گرایی

به همان اندازه که هریس با نشان دادن چهره هایی چون جنیفر لوپز سوئیفت یا بیانسه رای دهنده خود را به ناکجاآباد قصه پریان پرتاب کرد ترامپ جمهوری خواه روی زندگی روزمره آمریکایی های عادی مانور داد و از مسائل ملموسی چون اقتصاد و جنگ حرف زد. نامزد جمهوری خواه پای بُر خوردن با سلبریتی ها هم که به میان آمد سراغ یکی مثل «ایلان ماسک» رفت که با رمزارز و فضا و فناوری سروکار دارد- حوزه‎ای که به خصوص برای نسل جوان آمریکا الهام بخش است.

*مبارزه با سلبریتی واقعی

تجربه زیسته آمریکا نشان داده که سلبریتی ها فقط در یک حالت می توانند بُرد سیاسی داشته باشند و آن زمانی است که خودشان نامزد پست سیاسی شوند. این حالت برای رونالد ریگان آرنولد شوارتزنگر و البته ترامپ صدق می کند. در رقابت امسال ترامپ جمهوری خواه در مقام یکی از ستارگان دنیای سرگرمی که هنر نگاه کردن در دوربین را بلد است بیش از همه سلبریتی های پر زرق و برقی که دور هریس جمع شده بودند به کارزار انتخاباتی خودش کمک کرد. 

کلام آخر

حدود دو ماه پیش «ولادیمیر پوتین» رئیس جمهور روسیه در پاسخ به اینکه «دوست دارید چه کسی رئیس جمهور آمریکا شود»؛ گفت: کامالا هریس.

وقتی از او سوال شد که چرا هریس؟ در جواب گفت: شاید چون خنده ‎اش مسری است.

شاید آن موقع از شوخی کنایه آمیز سکان‎دار کاخ کرملین چیزی دستگیرمان نشده باشد. اما حالا که گرد و خاک رقابت ۲۰۲۴ آمریکا فرونشسته می توان به وضوح دید که آن خنده مسری کار دست نامزد دموکرات انتخابات ریاست ‎جمهوری آمریکا داده است. 

هریس یک اشتباه بزرگ انجام داد و آن تزریق بیش از اندازه شادی به کارزار انتخاباتی در برهه ای  بود که مردم آمریکا نیاز به شنیدن راه حل هایی برای برون رفت از دغدغه های واقعی از جنس نیازهای اقتصادی داشتند.

مردم آمریکا وقتی پای صندوق های رای می رفتند هرآنچه را که باید درباره شخصیت «مردسالار» «زن ستیز» و «نژادپرست» نامزد جمهوری خواه می دانستند اما او دست‎کم به آنها حرف هایی را زده بود که دوست داشتند بشنوند: اینکه پول آمریکایی ها را خرج جنگ و مهاجران غریبه نمی کند و کشور را به دوره رونق اقتصادی و شکوه گذشته باز می گرداند.

پایان خبر تیتروز