ترامپ جدید را آنالیز کنیم

این بخش از بیانات رهبر انقلاب در زمانی که پس از انتخاب دونالد ترامپ به عنوان رئیس جمهور آمریکاموضوع مذاکره با این کشور از سوی برخی از صاحبنظران و رسانه های داخلی و خارجی مطرح شدهحائز اهمیت است.در این فضای خوشبینانه نظراتی مبنی بر اینکه ترامپ که دیگر ترامپ سابق نیستباب مذاکره را با ایران باز خواهد کردمطرح و این انتظار ایجاد شده بود که رئیس جمهور آمریکا در مراسم تحلیف سیگنال های مثبتی را برای مذاکره با ایران خواهد فرستاد. این تفکر به مسئولین ایرانی هشدار می داد که باید قدر این علامت ها را بدانند و برای حل مشکلات اقتصادی و لغو تحریم هاچنین فرصتی را از دست ندهند.پیش از این همبرخی پیشنهاد می دادند که ایران پیشقدم شده و رئیس جمهور در پیامیپیروزی ترامپ را تبریک بگوید.افرادی هم مطالبه مردم ایران برای لغو تحریم ها را تقلیل داده و می گفتند همین که ترامپ گفته دیگر قصد سرنگونی نظام اسلامی را نداردیک سیگنال مثبت است!
رهبر انقلاب گفتند:«حواسمان باشد که با چه کسی مواجهیم.» با توجه به این گفته بیاییم و ترامپ جدید را در سطوح مختلف ایران و جهان آنالیز کنیم. ترامپ در مراسم تحلیف در مورد ایران گفت: «ما بازگشتیم تا ایران را پاسخگو کنیم و بهره برداری آن از پول نفت برای تامین مالی سازمان های تروریستی را متوقف کنیم.» او گفت:«خوب خواهد بود اگر مسائل با ایران را بدون حمله اسرائیل بتوانیم حل کنیمامیدوارم ایران توافق کند.امیدوارم این مساله بدون نیاز به اقداماتی از این دست حل شود.این واقعا خوب خواهد بود. ایران ثروتمند است اما اسرائیل آن ها را تضعیف کرده است.» متعاقبا ترامپ در مصاحبه با فاکس نیوز هم گفت:«تنها چیزی که در مورد ایران میگویم این است که آنها نباید سلاح هسته ای داشته باشند. اگر توافقی کنیم راه هایی هست که مطمئن شویم باید ۱۰ برابر بازرسی کنیم اگر آنها به سلاح هسته ای برسند بعد همه {سلاح هسته ای} می خواهند و بعد افتضاح بالا می آید.»
صحبت های ترامپ نکات تازه ای نداشتهیچ چیز نشان نمی داد که دولت جدید آمریکا دنبال کاهش خصومت نسبت به ایران است؛از لغو تحریم ها هیچ صحبتی نشد و زبان همان زبان تهدید بود.روشن شد که آمریکا در رابطه با برنامه های هسته ای ایران خود را به نادانی می زند گویا از مواضع ایران مطلع نیست. جمهوری اسلامی ایران صریحاً در همه مقاطع به طور مکرر و در سطوح مختلف اعلام کرده که برنامه ای برای تولید سلاح هسته ای ندارد و به لحاظ شرعی هم رهبر انقلاب استفاده از سلاح هسته ای را حرام اعلام کرده اند.ایران علاوه بر ارتباط مستقیم با آژانس پیمان منع اشاعه (NPT) را پذیرفته و تمام ضمانت های لازم را داده است.
در سطح جهانی نیز ترامپ با اولین اظهارات خود نشان داد که قصد دارد برای احیای هژمون آمریکاجهانیان را به مبارزه خوانده و مشکلات اقتصادی آمریکا را از جیب کشورهای دیگر حل کند.از سخنان ترامپ مبنی بر افزایش فشاربر مکزیک کاناداکلمبیاگرینلند و پاناما معلوم بود که «همسایه ستیزی» یکی از محورهای اصلی سیاست خارجی آمریکا خواهد بود. ترامپ در تقابل با متحدین اروپایی ضمن تهدید به اعمال تعرفه های تازه علیه این قارهاعلام کرد «اتحادیه اروپا با ما بسیار بد رفتار می کند و بنابراین آنها با تعرفه ها مواجه خواهند شد؛ این تنها راهی است که می توانیم به عدالت برسیم.» رئیس جمهور آمریکا گفت تعرفه هایی که در زمان ریاست جمهوری اول خود بر چین وضع کردههنوز برقرار است و دولت او در حال بررسی وضع تعرفه ۱۰ درصدی بر واردات چین است. ترامپ روسیه را با «تحریم های بزرگ» تهدید کرد و گفت اگر جنگ اوکراین حل وفصل نشود با «تعرفه های عظیم و تحریم های بزرگ» روسیه را هدف می گیرد. ترامپ در ستیز با موازین و مقررات بین المللی هم گفت که از پیمان اقلیمی پاریس که بزعم اوکلاهبرداری است خارج خواهد شد و متعاقبا با امضای یک فرمان اجراییاز سازمان جهانی بهداشت خارج شد.ترامپ همچنین بی اعتنا به مصوبات سازمان ملل متحد و آرای جامعه جهانیخواهان کوچ اجباری مردم غزه به مصر و اردن شد.
رئیس جمهور آمریکا تاکید کرد به دنبال ساختن «آمریکای قوی» یا به نوعی احیای هژمون آمریکاست و رویکرد او نشان داد که اهداف دولت کنونی او با دور قبل تفاوتی ندارد اگرچه قرار است از ابزار جدیدی استفاده کند.
نتیجه آنالیزاولیه این است که ترامپ می خواهد یک دیکتاتور جهانی باشد و همان سیاست یکجانبه گرایانه را با ابزارهای ستیزه جویانه برای احیای هژمون آمریکا پیش ببرد.حاصل این رویکردعدم اعتماد به آمریکا در سطح جهان و رشد چندجانبه گرایی در نظام بین الملل است. کشورهای مختلف جهان برای دفاع از منافع خودچاره ای ندارند جز اینکه در مقابل دیکتاتوری ترامپ بایستند.
حال ما چه باید بکنیم؟ می توانیم کماکان در انتظار سیگنال های مثبت ترامپ بمانیم و نشسته «در انتظار گودو» شخصیت موهوم نمایشنامه «ساموئل بکت» بگوییم که «گودو امشب نمی آید ولی حتماً فردا خواهد آمد.» 
در طرف دیگر می توانیم اراده خود را به اراده جامعه جهانی پیوند زده و در کنار آنها به دنبال ساخت یک نظم جهانی جدید و خالی از هژمون باشیم.می شود نقش پررنگ تری در جمع کشورهایی که راهبرد چندجانبه گرایی بین المللی را در پیش گرفته اند ایفا کرد.مهم این است که با شناخت صحنه یک اجماع ملی بر مبنای نگاه واقعگرایانه و بر اساس منافع ملی در کشور برای چگونگی مواجهه با آمریکای جدید ایجاد شود.محور مشترک این اجماع حل مشکلات اقتصادی و معیشتی با لغو تحریم های ظالمانه استبه چیزی جز  این راضی نشویم.
«حواسمان باشد که با چه کسی مواجهیم با چه کسی معامله میکنیم با چه کسی داریم حرف میزنیم؛ این را بدانیم. انسان وقتی که طرف خودش را شناخت ممکن است معامله هم بکند امّا میفهمد که چه کار باید بکند. باید بشناسیم بدانیم.»