خلاصه کتاب اخلاق ارسطو ( نویسنده ریچارد کروت )

ریچارد کروت توی کتاب «اخلاق ارسطو» یه نگاه عمیق و همه جانبه به فلسفه اخلاق ارسطو انداخته، مخصوصاً با تمرکز روی مفاهیمی مثل سعادت، فضیلت، ضعف اراده (آکراسیا) و دوستی. این کتاب که از دانشنامه فلسفه استنفورد اومده، کمک می کنه تا پیچیدگی های اخلاق ارسطویی رو خیلی روان و کاربردی بفهمیم و متوجه بشیم ارسطو چطور می خواسته یه زندگی خوب و بافضیلت رو تعریف کنه.

تا حالا فکر کردید «خوب زندگی کردن» یعنی چی؟ ارسطو، فیلسوف بزرگ یونان باستان، قرن ها پیش به این سؤال اساسی جواب داده و نظریاتش هنوزم کلی حرف برای گفتن داره. اما خب، غرق شدن توی متن اصلی کتاب های فلسفی ممکنه برای خیلی ها سنگین باشه. اینجا دقیقاً جاییه که کار بزرگ ریچارد کروت با کتاب «اخلاق ارسطو» خودش رو نشون میده. ایشون تونسته پیچیده ترین افکار ارسطو رو جوری ساده و واضح کنه که حتی اگه متخصص فلسفه هم نباشی، بتونی یه سر و ته ازش دربیاری و بفهمی چی به چیه.

هدفمون از این مطلب هم همینه؛ اینکه یه جورایی براتون نقش مترجم این مترجم رو بازی کنیم! می خوایم هرچی کروت تو کتابش از دیدگاه ارسطو گفته رو با یه زبان خودمونی و روان توضیح بدیم. از مفهوم سعادت (Eudaimonia) گرفته تا فضیلت و اون حد وسط معروف ارسطو، یا حتی بحث ضعف اراده (آکراسیا) که خیلی ها باهاش درگیرن. پس اگه دلت می خواد یه گشت و گذار حسابی تو ذهن ارسطو داشته باشی، اونم با راهنمایی یه فیلسوف کاربلد مثل کروت، با ما همراه باش. این مقاله یه نقشه راه کامله که بهت کمک می کنه بفهمی ارسطو چطور می خواسته یه زندگی شاد و با معنی بسازه، و کروت چطور این مسیر رو برامون هموار کرده.

ریچارد کروت: فیلسوفی که ارسطو را دوباره زنده کرد

خب، قبل از اینکه بریم سراغ مغز کلام ارسطو، بد نیست یه آشنایی کوچولو با خود «ریچارد کروت» پیدا کنیم. کروت یه اسم آشنا توی دنیای فلسفه قدیم و یکی از متخصص های به نام فلسفه یونان باستانه. چیزی که کار ایشون رو خاص می کنه، صرفاً دانش بالاش نیست؛ بلکه رویکرد تحلیلی و تفسیرهای دقیقشه که باعث میشه حرف های ارسطو از اون حالت خشک و آکادمیک خارج بشن و برای ما ملموس تر بشن.

کتاب «اخلاق ارسطو» که ما اینجا داریم دربارش حرف می زنیم، در واقع یه جورایی از دل «دانشنامه فلسفه استنفورد» بیرون اومده. دانشنامه استنفورد خودش یه مرجع معتبر و حرفه ای تو دنیای فلسفه است و همین اعتبار، مهر تأییدی می زنه به کار کروت. یعنی خیالتون راحته که با یه کار دست اول و حسابی طرف هستید. کروت با قلمش، نه تنها افکار ارسطو رو بازگو می کنه، بلکه اونا رو زیر ذره بین میبره، تحلیل می کنه و نشون میده که چقدر این ایده ها هنوز هم می تونن تو زندگی امروز ما کاربرد داشته باشن. واقعاً باید بهش دست مریزاد گفت!

مبانی اخلاق ارسطو: پیش زمینه ای که کروت روشن می کند

وقتی پای اخلاق ارسطو میاد وسط، باید بدونیم که ارسطو مثل خیلی از فیلسوف های دیگه، اخلاق رو فقط یه بحث نظری خشک و خالی نمی دید. اون معتقد بود اخلاق یه حوزه عملیه؛ یعنی چیزیه که باید تو زندگی روزمره ما جاری بشه و بهمون کمک کنه بهتر و درست تر زندگی کنیم. یه جورایی مثل یه مهارت که باید یادش بگیریم و تمرینش کنیم.

حالا این تفکر ارسطو از کجا آب می خوره؟ راستش، رد پای استاداش، یعنی سقراط و افلاطون، رو میشه اینجا پیدا کرد. اون ها هم روی فضایل اخلاقی کلی تاکید داشتن و ارسطو هم همین مسیر رو ادامه داد. از نظر ارسطو، فضایل اخلاقی مثل عدالت، شجاعت، یا اعتدال، فقط یه سری کلمه نیستن؛ اونا مهارت های پیچیده ای هستن که هم به عقلمون مربوط میشن، هم به احساساتمون و هم به تعاملات اجتماعیمون. یعنی باید یاد بگیریم چطور تو موقعیت های مختلف، عاقلانه تصمیم بگیریم، احساساتمون رو کنترل کنیم و با دیگران درست رفتار کنیم.

یه نکته خیلی مهم دیگه که کروت روش تاکید می کنه، اینه که ارسطو باور داشت برای «خوب زندگی کردن»، باید یه جورایی بین «خیرها»ی مختلف زندگی هماهنگی ایجاد کنیم. منظور از خیرها چیه؟ چیزایی مثل دوستی، لذت، فضیلت، عزت و حتی ثروت. یعنی هیچ کدوم به تنهایی کافی نیستن و باید یه تعادل منطقی بینشون برقرار باشه. اینا همون پایه هایی هستن که ارسطو ساختمون اخلاقش رو روشون بنا کرده و کروت هم خیلی قشنگ این پیش زمینه ها رو برامون روشن می کنه.

ستون های اخلاق ارسطویی: مفاهیم کلیدی در تفسیر کروت

اگه بخوایم وارد عمق فلسفه اخلاق ارسطو بشیم، باید با چند تا مفهوم اساسی آشنا بشیم که کروت حسابی روشون مانور داده. این مفاهیم، ستون های اصلی تفکر ارسطو هستن و اگه اونا رو خوب بفهمیم، درک بقیه بحث ها هم برامون خیلی راحت تر میشه.

خیر انسانی (Eudaimonia) و کارکرد انسان

خب، اول از همه بریم سراغ مهم ترین مفهوم، یعنی «خیر انسانی» یا همون «Eudaimonia». این کلمه شاید به گوشتون نخورده باشه، اما ارسطو میگه این هدف نهایی زندگی هر انسانه. ما همیشه توی زندگیمون دنبال یه چیزی هستیم که باعث خوشحالیمون بشه، بهمون معنی بده و کلاً حال دلمون رو خوب کنه. ارسطو اسم این حالت رو میذاره Eudaimonia. ولی حواسمون باشه، این با «شادی» به معنای عامش فرق داره. شادی ممکنه یه حس زودگذر باشه، ولی Eudaimonia یه جور حس رضایت عمیق و دائمیه که از یه زندگی فضیلت مند و هدفمند میاد. کروت اینجا به خوبی توضیح میده که Eudaimonia فراتر از یه خوشی لحظه ایه؛ یه حالت شکوفایی و کمال انسانیه.

حالا چطور به این Eudaimonia برسیم؟ ارسطو یه «استدلال کارکردی» داره. اون میگه هر چیزی تو دنیا یه کارکرد خاصی داره؛ مثلاً کارکرد یه چاقو بریدنه، کارکرد یه چشم دیدنه. پس انسان هم باید یه کارکرد خاص داشته باشه، درسته؟ کارکرد منحصر به فرد انسان از نظر ارسطو، «فعالیت عقلانی» و زندگی مطابق با فضیلته. یعنی وقتی ما با عقلمون تصمیم می گیریم، فضیلت مندانه عمل می کنیم و زندگی رو جوری پیش میبریم که شکوفا بشیم، داریم به Eudaimonia نزدیک میشیم. کروت قشنگ نشون میده که چطور این استدلال، پایه و اساس رسیدن به خیر انسانی تو فلسفه ارسطوئه.

فضیلت (Arete) و آموزه حد وسط

مفهوم بعدی که حسابی مهم و کاربردیه، «فضیلت» یا همون «Arete» هست. فضیلت از نظر ارسطو، یه جور ویژگی یا خصلت خوبه که بهمون کمک می کنه کارهای درست رو انجام بدیم و در نهایت به سعادت برسیم. مثل اینکه یه چاقو تیز باشه، این تیزی فضیلتشه و باعث میشه کارشو خوب انجام بده. فضیلت های اخلاقی هم همینطورن، اونا باعث میشن ما انسان های بهتری باشیم.

حالا می رسیم به یکی از معروف ترین ایده های ارسطو: «آموزه حد وسط». این آموزه میگه فضیلت همیشه یه چیزی بین دو تا رذیله است؛ یعنی نه افراط خوبه نه تفریط. مثلاً «شجاعت» یه فضیلته که بین «تهور» (افراط در شجاعت) و «ترس» (تفریط در شجاعت) قرار گرفته. اما حواستون باشه، این حد وسط صرفاً یه میانگین ریاضی نیست که مثلاً بگیم نصف این و نصف اون! نه، قضیه پیچیده تره. کروت توضیح میده که حد وسط، یه نقطه تعادله که باید متناسب با موقعیت، شرایط و حتی شخصیت خود فرد انتخاب بشه.

برای اینکه این مفهوم براتون ملموس تر بشه، بیایید چند تا مثال رو توی یه جدول ببینیم:

فضیلت	تفریط (کمبود)	افراط (زیاده روی)
شجاعت	ترس	تهور/بی پروایی
سخاوت	خساست/نابخردی	اسراف/ولخرجی
اعتدال	بی تفاوتی نسبت به لذت	شهوت رانی بی اندازه

یه نکته کلیدی دیگه که کروت حسابی روش تاکید می کنه، مفهوم «حکمت عملی» یا «Phronesis» هست. این حکمت عملی، همون ابزاریه که به ما کمک می کنه حد وسط رو تو هر موقعیت تشخیص بدیم. یعنی اینکه بتونیم درست فکر کنیم، شرایط رو بسنجیم و بهترین تصمیم رو بگیریم که نه افراط باشه و نه تفریط. واقعاً یه مهارت مهم و ضروری برای زندگیه.

آکراسیا (Akrasia) و انکراتیا (Enkrateia): نبرد عقل و تمایلات

رسیدیم به دو تا مفهوم جذاب و البته خیلی انسانی: «آکراسیا» و «انکراتیا». حتماً براتون پیش اومده که می دونید یه کاری درسته، اما نمی تونید انجامش بدید، یا برعکس، می دونید یه کاری غلطه ولی نمی تونید جلوی خودتون رو بگیرید. این همون «آکراسیا» یا همون ضعف اراده است. یعنی عقلت میگه این کار رو بکن، ولی تمایلاتت (احساسات، شهوات، تنبلی و…) یه چیز دیگه میگن و آخرش هم اونا پیروز میشن.

حالا نقطه ی مقابل آکراسیا، «انکراتیا» یا همون خویشتن داریه. آدم های انکراتیک هم مثل آدم های آکراتیک، تمایلات مخالف دارن و دلشون یه کار دیگه میخواد، اما فرقشون اینه که اونا می تونن جلوی تمایلاتشون رو بگیرن و مطابق با عقلشون عمل کنن. یه جورایی قدرت «نه» گفتن به خودشون رو دارن.

کروت توی کتابش انواع آکراسیا رو تحلیل می کنه؛ مثلاً «آکراسیای ناگهانی» که یهو کنترلت رو از دست میدی، یا «آکراسیای حساب شده» که حتی با اینکه میدونی داری اشتباه میکنی، باز هم همون مسیر رو ادامه میدی. بحث خیلی جالبیه و کروت راهکارهای ارسطو برای غلبه بر این ضعف اراده رو هم توضیح میده. این بحث واقعاً نشون میده که ارسطو چقدر به روانشناسی انسان ها نزدیک بوده و چقدر میشه از ایده هاش برای بهتر کردن زندگی خودمون استفاده کنیم.

دوستی و لذت: مؤلفه های سعادت بخش

ارسطو، بر خلاف بعضی فیلسوف ها که لذت رو چیز بدی میدونستن، نگاه متعادل تری بهش داشت. اون معتقد بود لذت بخش جدایی ناپذیری از زندگی انسانه و حتی انواع مختلفی از لذت رو معرفی می کنه. لذت های خوب، اونایی هستن که با فضیلت همراهن و به Eudaimonia کمک می کنن. کروت به خوبی توضیح میده که ارسطو چطور بین لذت های پست و لذت های والا فرق میذاره و میگه لذت هایی که از کارهای خوب و فضیلت مندانه میان، بهترین نوع لذت هستن.

حالا بریم سراغ «دوستی». ارسطو سه نوع دوستی رو معرفی می کنه:

1. دوستی سودمند: این دوستی ها فقط به خاطر منفعتی که از هم میبریم شکل میگیرن. مثلاً با کسی دوست میشی چون کارات رو راه میندازه.
2. دوستی لذت بخش: این دوستی ها بر پایه لذتیه که از کنار هم بودن می بریم. مثلاً با کسی دوست میشی چون باهاش خوش میگذره.
3. دوستی فضیلت مند: این بالاترین نوع دوستی از نظر ارسطوئه. اینجا دو نفر به خاطر خود اون شخص و فضایل اخلاقی که داره، با هم دوست میشن. این نوع دوستی عمیق ترین و پایدارترین نوعه و به سعادت واقعی کمک می کنه.

کروت به خوبی نشون میده که چطور ارسطو دوستی و لذت رو از فضیلت و سعادت جدا نمی دونه؛ در واقع اینا مثل یه پازل کنار هم قرار می گیرن و یه زندگی کامل و خوب رو میسازن. یه زندگی تنها و بدون لذت های معقول، از نظر ارسطو، یه زندگی ناقصه.

ارسطو معتقد است برای خوب زیستن نیاز داریم فهم مناسبی از شیوه ی همساز شدن خیرهایی همچون دوستی، لذت، فضیلت، عزّت و ثروت کسب کنیم. این هماهنگی بین ابعاد مختلف زندگی، کلید رسیدن به سعادت واقعی است.

زندگی های مطلوب: راه به سوی خیر انسانی

ارسطو فقط به مفاهیم خشک و خالی بسنده نمی کنه؛ اون حتی انواع مختلف زندگی رو هم بررسی می کنه و میگه کدوم راه می تونه ما رو به «خیر انسانی» یا همون Eudaimonia نزدیک تر کنه. ایشون سه نوع زندگی رو معرفی می کنه:

زندگی مصروف لذت (Hedonistic Life)

این مدل زندگی کاملاً بر پایه لذت گرایی بنا شده. یعنی هدف اصلی فرد توی زندگی، رسیدن به بیشترین لذت و دوری از درده. مثل اینکه فقط بخوای بخوری و بخوابی و خوش باشی، بدون اینکه به چیز دیگه ای فکر کنی. ارسطو این نوع زندگی رو خیلی مطلوب نمی دونه، چون لذت ها زودگذرن و نمی تونن یه سعادت عمیق و پایدار رو برامون بیارن. کروت توضیح میده که ارسطو چرا این راه رو کامل نمی بینه و تاکید می کنه که لذت به تنهایی، هدف اصلی زندگی نیست.

زندگی مصروف سیاست (Political Life)

مدل بعدی، زندگی سیاسیه. توی این مدل، فرد دنبال افتخار، شهرت، قدرت و مشارکت توی کارهای اجتماعیه. یعنی سعی می کنه یه شهروند خوب باشه، تو حکومت نقش داشته باشه و از طریق کارهایی که برای جامعه انجام میده، به رسمیت شناخته بشه. ارسطو این نوع زندگی رو بهتر از لذت گرایی میدونه، اما باز هم کاملش نمیدونه. چون ممکنه این شهرت و افتخار، از طرف دیگران به دست بیاد و به خودی خود هدف نهایی نباشه. به علاوه، ممکنه انسان بیش از حد درگیر مسائل بیرونی بشه و از پرورش فضایل درونی غافل بمونه.

زندگی مصروف دانش و فهم (Contemplative Life)

اما بهترین نوع زندگی از نظر ارسطو، «زندگی تأملی» یا «زندگی مصروف دانش و فهم»ه. توی این زندگی، فرد خودش رو وقف جستجوی حقیقت، فلسفه و فعالیت های عقلانی می کنه. یعنی با فکر کردن، مطالعه و تعمق در مسائل عمیق هستی، به دنبال درک و بینش بیشتره. ارسطو معتقد بود که کارکرد منحصر به فرد انسان، عقلانیتشه؛ پس بهترین زندگی، اون زندگی ای هست که این کارکرد رو به بهترین شکل ممکن به کار بگیره.

کروت حسابی روی این بخش مانور میده و نشون میده که چرا ارسطو این نوع زندگی رو مطلوب ترین می دونه. این زندگی به خاطر خودش ارزشمنده، وابسته به چیزای بیرونی نیست و بیشترین سازگاری رو با کارکرد اصلی انسان (عقلانیت) داره. البته، این به این معنی نیست که از بقیه جنبه های زندگی غافل بشیم؛ بلکه به این معنیه که مرکز ثقل زندگی ما باید فعالیت های عقلانی باشه و بقیه چیزا در خدمت اون باشن.

ساختار کتاب کروت: یه نقشه راه برای فهم ارسطو

کتاب ریچارد کروت فقط یه شرح ساده از ارسطو نیست؛ یه ساختار منسجم و منطقی داره که قدم به قدم خواننده رو با خودش همراه می کنه تا پیچیدگی های اخلاق ارسطو رو درک کنه. یه جورایی کروت مثل یه راهنما عمل می کنه که از اول تا آخر مسیر، دستمون رو میگیره.

ساختار کتاب خیلی هوشمندانه طراحی شده تا خواننده اول با مفاهیم پایه آشنا بشه و بعد وارد بحث های عمیق تر بشه. اگه به فهرست مطالب کتاب نگاهی بندازیم، می بینیم که چطور کروت مطالب رو دسته بندی کرده:

1. مقدمات: اینجا با یه پیش زمینه از ارسطو و دیدگاهش نسبت به اخلاق آشنا میشیم.
2. خیر انسانی و استدلال ناظر به کارکرد: اینجا کروت وارد بحث Eudaimonia و اون استدلال معروف کارکردی ارسطو میشه.
3. روش شناسی: ارسطو چطور به اخلاق نگاه می کنه و از چه روشی برای تحلیل استفاده می کنه؟
4. فضایل و نقصان ها، خویشتن داری و ناخویشتن داری: این بخش اختصاص داره به فضایل و رذایل اخلاقی، و همینطور بحث آکراسیا و انکراتیا که قبلاً در موردش حرف زدیم.
5. آموزه حد وسط: اینجا کروت به طور کامل آموزه حد وسط رو موشکافی می کنه و نشون میده چطور باید فضیلت رو پیدا کرد.
6. فضایل عقلی: ارسطو فضایل رو فقط به اخلاقی محدود نمی کنه؛ فضایل عقلی مثل حکمت نظری و عملی هم خیلی مهمن که کروت اینجا بهشون می پردازه.
7. آکراسیا: این بخش به طور خاص روی ضعف اراده و جنبه های مختلفش تمرکز داره.
8. لذت: دیدگاه ارسطو درباره لذت، انواعش و جایگاهش در زندگی خوب اینجا بررسی میشه.
9. دوستی: انواع دوستی و اهمیت اون برای رسیدن به سعادت در این فصل توضیح داده میشه.
10. مقایسه سه نوع زندگی: کروت در پایان، اون سه نوع زندگی رو که ارسطو معرفی کرده بود (لذت گرا، سیاسی و تأملی) با هم مقایسه می کنه و نشون میده کدوم بهترین راهه.

یه بخش خیلی جذاب کتاب کروت، «خوانش های متفاوت از دیدگاه ارسطو درباره آکراسیا» هست. این بخش نشون میده که کروت چقدر عمیق به مسائل نگاه می کنه و چطور تفسیرهای مختلف از ارسطو رو بررسی می کنه. یعنی صرفاً یه ترجمه یا توضیح نیست، یه تحلیل کامل و جامع از تفکرات ارسطوئه. انسجام فصول و چگونگی پیشبرد استدلال ها در این کتاب واقعاً ستودنیه و به خواننده کمک می کنه تا بدون سردرگمی، مسیر فکری ارسطو رو دنبال کنه.

تمایز و تأثیرگذاری: نقش ریچارد کروت در فهم اخلاق ارسطو

شاید بپرسید خب، مگه کم کتاب درباره ارسطو نوشته شده؟ چرا کتاب کروت انقدر خاص و مهم به حساب میاد؟ راستش کروت یه سری ویژگی ها و رویکردهای نوآورانه داره که باعث شده کارش از بقیه متمایز بشه.

یکی از نقاط قوت اصلی کروت، اینه که به ابهامات و چالش های نظریه اخلاقی ارسطو حسابی پرداخته. ارسطو هم مثل هر فیلسوف دیگه ای، تو حرفاش جاهایی داره که ممکنه برای خواننده مبهم یا حتی متناقض به نظر برسه. کروت فرار نمی کنه از این ابهامات؛ بلکه شجاعانه بهشون می پردازه، تفسیرهای مختلف رو مطرح می کنه و سعی می کنه با تحلیلی دقیق، این نقاط رو برای خواننده روشن کنه. این کارش باعث میشه خواننده یه فهم واقع بینانه تر و عمیق تر از ارسطو پیدا کنه، نه فقط یه تصویر ایده آل و بی عیب و نقص.

مثلاً، کروت با دقت نشون میده که آموزه حد وسط ارسطو، چقدر ظریف و پیچیده است و صرفاً یه فرمول ریاضی نیست. یا در مورد آکراسیا، اون به عمق بحث های ارسطو فرو میره و نشون میده که ضعف اراده چطور می تونه روی تصمیم گیری های اخلاقی ما تأثیر بذاره. همین نگاه موشکافانه و تحلیلیه که کتاب کروت رو به یه مرجع معتبر و قابل ارجاع تو حوزه مطالعات ارسطویی تبدیل کرده. وقتی اسم دانشنامه فلسفه استنفورد میاد وسط، این اعتبار دوچندان میشه. این کتاب بهمون یاد میده که چطور با چالش های فهم ارسطو روبرو بشیم و به جای فرار ازشون، عمیقاً بهشون فکر کنیم.

کاری که ریچارد کروت در کتاب «اخلاق ارسطو» انجام داده، فراتر از یک خلاصه یا معرفی ساده است. او به شکلی عمیق و تحلیلی، پیچیده ترین افکار ارسطو را برای مخاطب امروز قابل فهم و کاربردی می کند.

نتیجه گیری: درس های ماندگار از ارسطو به روایت کروت

خب، رسیدیم به آخر این سفر فلسفی ما با ارسطو و ریچارد کروت. اگه بخوایم یه جمع بندی کلی بکنیم، کتاب «اخلاق ارسطو» نوشته ریچارد کروت یه منبع بی نظیره که مفاهیم کلیدی فلسفه اخلاق ارسطو رو به زبانی ساده و در عین حال عمیق برامون باز می کنه. از همون ابتدای بحث خیر انسانی (Eudaimonia) و استدلال کارکردی، تا فضیلت و آموزه ظریف حد وسط، و بعدش بحث های جذاب آکراسیا و انکراتیا، و در نهایت دوستی و لذت و انواع زندگی، کروت همه چیز رو موشکافی می کنه.

چیزی که کار کروت رو واقعاً ارزشمند می کنه، توانایی اونه که پیچیده ترین ایده های ارسطو رو برای ما، توی دنیای امروز، قابل فهم و کاربردی می کنه. اون فقط یه مترجم یا خلاصه نویس نیست؛ یه مفسر و تحلیلگر درجه یکه که به ما کمک می کنه با چشمای تازه ای به این مفاهیم نگاه کنیم. فهم عمیق این کتاب، نه تنها بهمون کمک می کنه فیلسوف بزرگ یونان رو بهتر بشناسیم، بلکه می تونه کلی درس برای بهتر زندگی کردن بهمون بده.

حالا که با این مفاهیم اساسی آشنا شدید، پیشنهاد می کنم حتماً اگه وقت و علاقه اش رو دارید، خود کتاب «اخلاق ارسطو» اثر ریچارد کروت رو مطالعه کنید. حتی اگه نتونستید، همین خلاصه هم یه دید خیلی خوب بهتون میده که چقدر فلسفه می تونه به زندگی روزمره ما معنی ببخشه. به قول ارسطو، «زندگی بدون تحقیق ارزشی ندارد»؛ پس بیایید بیشتر فکر کنیم و زندگی های پربارتری داشته باشیم.

منابع و پیشنهادهای مطالعاتی بیشتر

اگه بعد از خوندن این مقاله، حس کردید دلتون می خواد بیشتر توی دنیای ارسطو غرق بشید، چند تا پیشنهاد براتون داریم:

• کتاب «اخلاق نیکوماخوس» ارسطو: این کتاب، متن اصلی و مرجع اخلاق ارسطوئه. اگه می خواید مستقیم از سرچشمه آب بخورید، این کتاب بهترین گزینه است. ترجمه های خیلی خوبی ازش موجوده.
• سایر آثار ریچارد کروت: ایشون کتاب ها و مقالات دیگه ای هم تو حوزه فلسفه باستان دارن که می تونید مطالعه کنید.
• دانشنامه فلسفه استنفورد: این دانشنامه یه منبع آنلاین فوق العاده و معتبر برای هر کسیه که به فلسفه علاقه داره. می تونید مدخل «اخلاق ارسطو» رو اونجا پیدا کنید و از مطالبش استفاده کنید.