پابند الکترونیکی زندان تا چند کیلومتر است

پابند الکترونیکی زندان در حال حاضر حداکثر تا شعاع هزار متر (یک کیلومتر) از محل سکونت فرد قابل تعیین است. البته این محدوده بسته به نوع جرم و شرایط فردی، در سه درجه (۲۰۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ متر) مشخص می شود و معمولاً دادگاه آن را تعیین می کند. این دستگاه های نظارتی کمک می کنند تا افراد بتوانند دوره محکومیت خود را خارج از محیط زندان و تحت کنترل دستگاه قضایی سپری کنند.

تاحالا شده که به فکر فرو برید که این پابندهای الکترونیکی که این روزها زیاد اسمشون رو می شنویم، اصلاً چی هستن و چطور کار می کنن؟ یا شاید برای خودتون، یکی از عزیزانتون، یا حتی از روی کنجکاوی دلتون بخواد بدونید که کسی که پابند الکترونیکی داره، تا چند کیلومتر می تونه از خونه ش دور بشه؟ این سوالات، خیلی از ذهن ها رو درگیر خودش کرده، مخصوصاً با گسترش استفاده از این سیستم نظارتی توی کشورمون. خیلی ها فکر می کنن که این پابندها برد زیادی دارن و میشه باهاشون کلی رفت وآمد کرد، اما واقعیت ماجرا چی میگه؟

هدف از این مقاله اینه که همه چیز رو درباره پابند الکترونیکی، از تعریف و کاربردهاش گرفته تا مهم ترین بخشش یعنی محدوده تردد پابند الکترونیکی، به زبان ساده و خودمونی براتون توضیح بدیم. می خوایم بهتون بگیم که قوانین پابند الکترونیکی چی میگن، چه کسانی می تونن ازش استفاده کنن، و اصلاً چطور میشه برای افزایش محدوده پابند الکترونیکی اقدام کرد. پس اگه دوست دارید اطلاعات کامل و به روزی در این زمینه داشته باشید، تا آخر این مطلب با ما همراه باشید.

پابند الکترونیکی چیه و چرا اصلا به وجود اومده؟

ببینید، پابند الکترونیکی یه جور دستگاه هوشمنده که به مچ پا یا دست افراد محکوم یا متهم وصل میشه. این دستگاه، مثل یه ردیاب GPS عمل می کنه و موقعیت مکانی فرد رو به صورت لحظه ای به یک مرکز نظارتی گزارش میده. فکرش رو بکنید، یه جور زندان سیار، اما نه داخل چهاردیواری، بلکه توی دنیای واقعی و کنار خانواده.

حالا چرا اصلاً همچین چیزی رو درست کردن؟ هدفش خیلی چیزهاست، مثلاً:

• کم کردن جمعیت زندان ها: خب، معلومه که ظرفیت زندان ها محدوده. با استفاده از پابند، خیلی از زندانی های کم خطر می تونن حبسشون رو خارج از زندان بگذرونن.
• نظارت مؤثرتر: اینطوری میشه دقیق تر روی رفت وآمد افراد کنترل داشت و مطمئن بود که از یه سری خطوط قرمز رد نمیشن.
• کمک به بازگشت به جامعه: وقتی یه نفر خارج از زندان باشه، هم ارتباطش با خانواده قطع نمیشه، هم می تونه به کار و تحصیلش ادامه بده. اینطوری راحت تر میتونه دوباره به زندگی عادی برگرده.
• تسهیل روند مرخصی: برای کسایی که توی زندان هستن، این یه راهیه برای اینکه بتونن راحت تر مرخصی بگیرن و به زندگیشون برسن.

از نظر فنی هم این پابندها ویژگی های جالبی دارن: اکثرشون ضد آب هستن، قفل های الکترونیکی دارن که به همین راحتی باز نمیشن، و شارژشون هم خوب نگه می داره. اگه کسی بخواد دستکاریش کنه یا از محدوده مجازش خارج بشه، سیستم سریعاً آلارم میده و به مرکز نظارت اطلاع میده. اینجوری هم نظارت هست، هم فرد می تونه تا حدودی آزادی داشته باشه.

کی می تونه پابند الکترونیکی بگیره؟ شرایطش چیه؟

خب، اینطور نیست که هر کسی خواست، بتونه پابند الکترونیکی بگیره. مثل هر چیز دیگه ای، اینجا هم شرایط و قوانین خاص خودش رو داره. اگه بخوایم کلی بگیم، دوتا قانون اصلی داریم که تعیین می کنن کی می تونه از پابند استفاده کنه: ماده ۶۲ قانون مجازات اسلامی و ماده ۲۱۷ قانون آیین دادرسی کیفری. به علاوه، یک آیین نامه اجرایی مراقبت های الکترونیکی هم هست که جزئیات رو مشخص کرده.

جرایم و شرایطی که پای پابند رو وسط می کشن

بیشتر از همه، افرادی که مرتکب جرایم تعزیری درجه ۲ تا ۸ شدن، میتونن پابند الکترونیکی بگیرن. حالا این درجه ها چی هستن؟

• درجه ۲: حبس بیش از پانزده تا بیست و پنج سال
• درجه ۳: حبس بیش از ده تا پانزده سال
• درجه ۴: حبس بیش از پنج تا ده سال
• درجه ۵: حبس بیش از دو تا پنج سال
• درجه ۶: حبس بیش از شش ماه تا دو سال
• درجه ۷: حبس از نود و یک روز تا شش ماه
• درجه ۸: حبس تا سه ماه

اما فقط نوع جرم کافی نیست، باید یه سری شرایط دیگه هم داشته باشید:

1. رضایت خود فرد: مهم ترین شرط اینه که خودِ محکوم، با استفاده از پابند موافق باشه. بدون رضایتش، نمیشه پابند رو براش نصب کرد.
2. وجود جهات تخفیف: اگه دلایلی برای تخفیف مجازات وجود داشته باشه (مثلاً اظهار پشیمانی، کمک به کشف جرم، نداشتن سابقه قبلی و…)، شانس گرفتن پابند بیشتر میشه.
3. جبران ضرر و زیان: اگه جرمی که انجام شده خسارتی به کسی وارد کرده، فرد باید برای جبران اون خسارت اقدام کنه یا ترتیبات جبران رو فراهم کنه.
4. فقدان سابقه مؤثر کیفری: اگه سابقه کیفری جدی و مؤثری نداشته باشید، وضعیتتون بهتره.
5. برای جرایم درجه ۲، ۳ و ۴ تعزیری: یه نکته مهم اینه که برای این درجه ها، فرد باید حداقل یک چهارم از مدت حبسش رو توی زندان گذرونده باشه تا بتونه درخواست پابند بده.

یه سوال رایج اینه که «آیا میشه قبل از اینکه بری زندان، درخواست پابند بدی؟» بله، خوشبختانه این امکان وجود داره. حتی اگه حکم نهایی صادر نشده و شما متهم هستید، میتونید از قاضی درخواست پابند الکترونیکی کنید. قاضی با در نظر گرفتن شرایط، میتونه به جای زندان، شما رو به استفاده از پابند محکوم کنه. این موضوع توی آیین نامه اجرایی مراقبت های الکترونیکی هم اومده و رویه قضایی هم معمولاً همینطوره.

محدوده تردد پابند الکترونیکی: دقیقا تا چند کیلومتره؟ (پاسخ اصلی و جامع)

خب رسیدیم به اصل مطلب، همون سوالی که اکثر شما برای پیدا کردن جوابش اینجا اومدید: «محدوده پابند الکترونیکی زندان تا چند کیلومتره؟»

پاسخ مستقیم و قانونی اینه: حداکثر محدوده رسمی و قانونی پابند الکترونیکی در حال حاضر ۱۰۰۰ متر (یعنی یک کیلومتر) هست. این یعنی شما نمی تونید بیشتر از یک کیلومتر از محل سکونت مشخص شده، دور بشید. البته این محدوده خودش به سه درجه مختلف تقسیم میشه که الان براتون توضیح میدم.

محدوده های مراقبتی سه گانه بر اساس ماده ۱ دستورالعمل

طبق ماده ۱ دستورالعمل «تعیین محدوده مراقبتی محکومان تحت نظارت سامانه های الکترونیکی»، این محدوده ها سه درجه دارن:

1. درجه یک: این درجه محدودترین حالته. شما فقط اجازه دارید توی شعاع حداکثر ۲۰۰ متری از محل سکونتتون رفت وآمد کنید. یعنی یه جورایی باید دور و بر خونه تون باشید و خیلی نمیتونید دور بشید.
2. درجه دو: یه خورده دستتون بازتره. توی این درجه، میتونید تا شعاع حداکثر ۵۰۰ متری از خونه تون تردد کنید.
3. درجه سه: این حالت بیشترین محدوده رو داره. شما اجازه دارید تا شعاع حداکثر ۱۰۰۰ متری (یک کیلومتری) از ساختمان محل سکونتتون حرکت کنید.

عوامل موثر در تعیین درجه محدوده: حالا این سوال پیش میاد که قاضی چطور تصمیم میگیره که کدوم یک از این درجه ها به شما تعلق بگیره؟ این موضوع به چند تا عامل مهم بستگی داره:

• نوع و کیفیت جرمی که مرتکب شدید.
• سوابق کیفری گذشته شما.
• میزان آثار زیانبار و خسارت هایی که به قربانی و جامعه وارد شده.
• شخصیت، وضعیت فردی، خانوادگی و اجتماعی شما.

قاضی با بررسی همه این موارد، درجه مناسب رو برای شما تعیین میکنه.

«خیلی مهمه بدونید که حداکثر محدوده قانونی تردد با پابند الکترونیکی در ایران، همان هزار متر یا یک کیلومتر است. هرچند شاید دستگاه ها از نظر فنی قابلیت برد بیشتری داشته باشند، اما قانون و دستورالعمل های قضایی همین مقدار را تعیین کرده اند و فراتر از آن نیاز به تأیید دادگاه با دلایل بسیار محکم و در موارد خاص دارد.»

تبصره مهم برای محکومین خاص: محدوده درجه ۱

اگه شما جزو کسایی هستید که به حبس های تعزیری درجه ۲، ۳ و ۴ محکوم شدید و یک چهارم حبس رو هم گذروندید و حالا درخواست پابند دادید، باید بدونید که طبق ماده ۳ دستورالعمل تعیین محدوده مراقبتی، محدوده پابند الکترونیکی شما همون محدوده درجه یک (حداکثر ۲۰۰ متر) خواهد بود. این یعنی حتی اگه جرمتون سنگین تر بوده و شرایط خاصی رو گذروندید، در ابتدا محدوده ترددتون خیلی کمه.

این نکته رو هم فراموش نکنید که بین «حداکثر برد فنی دستگاه» و «محدوده قضایی تعیین شده» تفاوت هست. یعنی ممکنه یه دستگاه پابند از نظر فنی بتونه کیلومترها رو پوشش بده، اما اون چیزی که برای شما تعیین میشه، همون محدوده قانونی هست که دادگاه مشخص کرده و حداکثرش یک کیلومتره. پس نباید فکر کنید چون دستگاه از نظر فنی میتونه تا مثلاً ۵ یا ۱۰ کیلومتر رو هم پوشش بده، شما هم مجاز به این حد از تردد هستید. هرگونه خروج از محدوده تعیین شده، تخلف محسوب میشه و عواقب خودش رو داره.

امکان افزایش محدوده پابند الکترونیکی (راهنمای عملی و کامل)

حالا که فهمیدیم محدوده اصلی چقدره، شاید براتون سوال باشه که آیا اصلاً میشه این محدوده رو بیشتر کرد؟ مثلاً اگه محل کارتون یه کم دورتر از خونه تونه یا باید برای تحصیل یا درمان رفت وآمد کنید، چی؟

خبر خوب اینه که بله، امکان تغییر یا افزایش محدوده وجود داره، اما با شرایط خاص و سخت گیرانه. اینطور نیست که هر وقت خواستید، بتونید درخواست بدید و بلافاصله محدوده براتون بیشتر بشه. باید ثابت کنید که واقعاً نیاز به این افزایش دارید و از طرفی، خودتون هم تو این مدت رفتار خوبی داشتید.

شرایط و فرآیند درخواست افزایش محدوده

اگه قصد دارید برای افزایش محدوده اقدام کنید، باید مراحل زیر رو طی کنید و این شرایط رو داشته باشید:

1. رفتار مناسب فرد در دوره مراقبت: این مهم ترین شرطه. شما باید تو مدت زمانی که پابند داشتید، هیچ تخلفی نکرده باشید، به موقع شارژش کرده باشید و کلاً تمام قوانین رو رعایت کرده باشید. این رفتار مناسب باید توسط «مرکز مراقبت الکترونیکی» و «قاضی اجرای احکام» تایید بشه.
2. موافقت دادگاه صادرکننده رای قطعی: در نهایت، این دادگاه هست که باید با افزایش محدوده شما موافقت کنه. پس همه چیز به نظر قاضی برمی گرده.
3. ارائه دلایل موجه و مستند: الکی نمیشه درخواست داد. باید دلایل خیلی قوی و قابل قبول داشته باشید. مثلاً:
   • اشتغال: اگه برای رفتن به محل کار نیاز به محدوده بیشتری دارید، باید گواهی اشتغال به کار، قرارداد و هر مدرک دیگه ای که ثابت می کنه اونجا مشغولید رو ارائه بدید.
   • تحصیل: اگه دانشجو هستید و برای رفتن به دانشگاه یا کلاس ها نیاز به تردد بیشتر دارید، باید گواهی اشتغال به تحصیل و برنامه کلاس هاتون رو داشته باشید.
   • درمان: اگه برای خودتون یا یکی از اعضای درجه یک خانواده تون نیاز به مراجعه به پزشک یا بیمارستان خاصی دارید که خارج از محدوده فعلیه، باید مدارک پزشکی و تاییدیه های لازم رو ارائه کنید.
   • تداوم زندگی خانوادگی: در موارد خیلی خاص و ضروری، مثل مراقبت از یک عضو بیمار خانواده، ممکنه این دلیل هم پذیرفته بشه.
4. نقش مددکار اجتماعی و شورای طبقه بندی زندان: قبل از اینکه درخواست شما به دادگاه برسه، مددکار اجتماعی و شورای طبقه بندی زندان یک گزارش از وضعیت شما تهیه می کنن و نظرشون رو اعلام می کنن. نظر مثبت این افراد میتونه به شما کمک زیادی بکنه.
5. مراحل اداری و قضایی: باید درخواست کتبی خودتون رو به قاضی اجرای احکام ارائه بدید. بعد از بررسی مدارک و گزارش ها، قاضی اون رو به دادگاه صادرکننده حکم ارجاع میده و اگه همه چیز اوکی باشه، دادگاه موافقت خودش رو اعلام میکنه.

نکات کاربردی برای افزایش موفقیت آمیز درخواست:

• حتماً قبل از ارائه درخواست، با یک وکیل متخصص مشورت کنید. وکیل میتونه بهترین راهنمایی رو بهتون بده و کمک کنه مدارکتون کامل باشه.
• همه مدارک لازم رو جمع آوری کنید و مطمئن باشید هیچ چیزی کم ندارید.
• یک برنامه مشخص و دقیق از رفت وآمدهاتون ارائه بدید. مثلاً بگید که روزهای مشخصی برای کار یا تحصیل از خونه خارج میشید و ساعت برگشتتون هم مشخصه.
• رفتار خوب و بدون تخلف، شانس شما رو برای موافقت با درخواستتون خیلی بالا میبره.

پاسخ به سوالات رایج کاربران:

اینجا می خوایم به چندتا سوال مهم که معمولاً ذهن افراد رو درگیر میکنه، جواب بدیم:

• آیا برای محل کار یا دانشگاه می توان محدوده را افزایش داد؟

  بله، این رایج ترین دلیل برای درخواست افزایش محدوده است. اگر بتوانید با مدارک معتبر (گواهی اشتغال به کار/تحصیل، قرارداد کاری، برنامه کلاسی و…) ثابت کنید که نیاز مبرم به تردد خارج از محدوده فعلی برای کار یا تحصیل دارید و رفتارتان هم در دوره مراقبت مناسب بوده، احتمالاً دادگاه با درخواست شما موافقت خواهد کرد. البته همیشه تصمیم نهایی با قاضی است.

• در چه صورتی درخواست افزایش محدوده رد می شود؟

  اگه سابقه تخلف از قوانین پابند الکترونیکی داشته باشید، نتونید دلایل موجه و مستند ارائه بدید، یا رفتار مناسبی از خودتون نشون نداده باشید، درخواستتون رد میشه. بعضی وقت ها هم قاضی تشخیص میده که به دلایل امنیتی یا ماهیت جرم، افزایش محدوده به صلاح نیست.

• مدت زمان بررسی درخواست افزایش محدوده چقدر است؟

  این زمان متفاوته و به شلوغی دادگاه، کامل بودن مدارک شما و پیچیدگی پرونده بستگی داره. ممکنه چند هفته تا چند ماه طول بکشه.

چطوری باید درخواست پابند الکترونیکی بدیم؟ (مراحل گام به گام)

اگه شرایطش رو دارید و قاضی هم با این موضوع موافق باشه، مراحل درخواست و دریافت پابند الکترونیکی معمولاً اینطوریه:

مراحل پیش از نصب:

1. درخواست: هم خود محکوم و هم قاضی اجرای احکام میتونن درخواست پابند الکترونیکی رو بدن.
2. گزارش و تاییدیه: شورای طبقه بندی زندان و مددکاران اجتماعی معاونت اجرای احکام کیفری یک گزارش تهیه می کنن. این گزارش شامل این موارد میشه که آیا فعالیت شغلی، آموزشی، درمانی یا مشارکت در زندگی خانوادگی خارج از زندان به اصلاح فرد یا جبران خسارت کمک میکنه یا نه.
3. تایید دادگاه: قاضی اجرای احکام، درخواست رو همراه با این گزارش ها به دادگاهی که حکم قطعی رو صادر کرده، میفرسته. اگه دادگاه موافقت کنه، میریم مرحله بعد.

مراحل نصب:

1. اخذ وثیقه: قاضی اجرای احکام، وثیقه یا تأمین کیفری مناسب رو از محکوم میگیره. این وثیقه هم برای جبران خسارت های احتمالی به دستگاه و هم برای تضمین رعایت تعهدات هست.
2. مراجعه به مرکز مراقبت الکترونیکی: بعد از تایید دادگاه، محکوم (اگه زندان باشه، از زندان منتقل میشه؛ اگه آزاد باشه، احضار میشه) باید به مرکز مراقبت الکترونیکی مراجعه کنه.
3. احراز هویت و آموزش: توی این مرکز، هویت فرد تأیید میشه و تمام توضیحات لازم درباره نحوه شارژ پابند الکترونیکی، نحوه استفاده ازش، محدوده تردد، و عواقب تخلف بهش داده میشه.
4. امضای تعهدنامه و نصب: فرد یک تعهدنامه رو امضا می کنه که نشون میده قوانین و ضوابط رو رعایت خواهد کرد. بعد از این، پابند الکترونیکی روی مچ پاش نصب میشه.

پرداخت هزینه ها:

استفاده از پابند الکترونیکی رایگان نیست و هزینه هایی داره که باید پرداخت بشه:

• وثیقه: همون مبلغی که به عنوان ضمانت گذاشته میشه و بعد از پایان دوره مراقبت (اگه تخلفی نکرده باشید) بهتون برگردونده میشه.
• هزینه اجاره ماهانه/یکجا: برای استفاده از دستگاه، باید مبلغی رو به صورت ماهانه یا یکجا پرداخت کنید. هزینه پابند الکترونیکی معمولاً بین 800 هزار تا 2 میلیون تومان در ماه متغیره، اما باز هم تصمیم نهایی با دادگاهه و بستگی به شرایط داره.
• هزینه شارژ: در برخی موارد، هزینه شارژ هم جداگانه محاسبه میشه.

دردسرهای پابند الکترونیکی: مشکلات، عوارض و تخلفات

پابند الکترونیکی با همه مزایایی که داره، مثل هر تکنولوژی دیگه ای، دردسرها و مشکلات خاص خودش رو هم داره. هم از لحاظ روحی و جسمی برای فرد و هم از نظر فنی، ممکنه چالش هایی به وجود بیاد.

عوارض احتمالی پابند الکترونیکی:

تصور کنید که ۲۴ ساعته یک دستگاه به پاتون وصله و هر جا برید تحت نظارتید. این موضوع میتونه عوارض زیادی داشته باشه:

1. مشکلات روانی:
   • احساس محدودیت و نقض حریم شخصی: دائم حس می کنید تحت نظارت هستید و آزادی کامل ندارید. این حس میتونه خیلی آزاردهنده باشه.
   • استرس و اضطراب: ترس از اینکه نکنه اشتباهی کنید و پابند آلارم بده یا از محدوده خارج بشید، میتونه استرس و اضطراب زیادی رو بهتون وارد کنه.
   • تاثیر بر اعتماد به نفس: بعضی ها ممکنه از اینکه پابند دارن خجالت بکشن و این روی اعتماد به نفسشون تاثیر منفی بذاره.
2. مشکلات اجتماعی:
   • قضاوت منفی جامعه: متاسفانه هنوز هم دیدگاه عمومی نسبت به افرادی که پابند دارن ممکنه منفی باشه و این روی روابط اجتماعی و حتی خانوادگی فرد تاثیر بذاره.
   • محدودیت در برنامه ریزی روزمره: باید همیشه محدوده ترددتون رو در نظر بگیرید و این میتونه برنامه ریزی برای کارهای روزانه، تفریح یا حتی دید و بازدید رو سخت کنه.
3. مشکلات جسمی:
   • ناراحتی های فیزیکی و عوارض پوستی: استفاده طولانی مدت از پابند میتونه باعث ناراحتی، خارش، قرمزی یا حتی زخم های پوستی بشه.
4. خرابی های فنی:
   • از کار افتادن ناگهانی یا اتمام حافظه: ممکنه دستگاه ناگهان از کار بیفته یا شارژش تموم بشه، که در این صورت فوراً به مرکز نظارت گزارش میشه.
   • اختلال سیگنال: در برخی نقاط ممکنه سیگنال GPS ضعیف باشه و دستگاه نتونه موقعیت رو دقیق گزارش بده.

تخلفات و پیامدهای آن:

اصلاً فکرش رو هم نکنید که میشه با پابند الکترونیکی شوخی کرد یا قوانینش رو دور زد. هرگونه تخلف میتونه عواقب خیلی جدی و سنگینی داشته باشه:

• خروج از محدوده مجاز: اگه حتی برای چند متر هم از محدوده تعیین شده خارج بشید، دستگاه بلافاصله آلارم میده و به مرکز نظارت اطلاع میده. این میتونه منجر به گزارش به قاضی و حتی دستگیری مجدد شما بشه.
• تلاش برای باز کردن یا دستکاری پابند: اگه قصد داشته باشید پابند رو باز کنید، قطع کنید، یا به هر نحوی دستکاریش کنید (مثلاً با چاقو یا ابزارهای دیگه)، این کار خودش یک جُرم محسوب میشه. علاوه بر مجازات جدید، هزینه ی خسارت وارد شده به دستگاه هم از وثیقه ای که گذاشتید کسر میشه و ممکنه مجبور بشید مبلغی رو بابتش پرداخت کنید.
• پیامدهای تخلف: اگه تخلفی انجام بشه، قاضی میتونه آزادی مشروط یا مراقبت الکترونیکی شما رو لغو کنه. این یعنی باید برگردید به زندان و شاید حتی مجازات های جدیدی هم بهتون اضافه بشه. تکرار تخلف هم میتونه اعتبار شما رو برای آینده توی پرونده های قضایی خراب کنه.

شرایط اضطراری و خروج از محدوده: یه نکته مهم اینه که ماده ۲۵ آیین نامه اجرایی مراقبت های الکترونیکی میگه در شرایط اضطراری (مثلاً یک فوریت پزشکی واقعی و تهدیدکننده زندگی)، خروج از محدوده، تخلف محسوب نمیشه. اما یادتون باشه که اثبات این ضرورت خیلی سخته. یعنی باید بتونید کاملاً ثابت کنید که اون موقعیت واقعاً اضطراری بوده و شما چاره دیگه ای نداشتید. این مسئله خودش یکی از مشکلات پابند الکترونیکی برای دارندگانش به حساب میاد.

پابند الکترونیکی کی باز میشه؟

بالاخره دوره محکومیت تموم میشه و سوال مهمی که برای همه پیش میاد اینه که «پابند الکترونیکی کی باز میشه و وثیقه مون چی میشه؟»

باز شدن قانونی پابند:

باید بدونید که پابند الکترونیکی رو فقط و فقط باید از طریق مراجع قانونی و مراکز نصب کننده باز کرد. این پابندها دارای قفل و رمز الکترونیکی هستن که بدون دستور قضایی و ابزارهای مخصوص، هیچ کس نمیتونه اون ها رو باز کنه. هر گونه تلاش برای باز کردن خودسرانه پابند، همونطور که قبل تر گفتیم، جرم محسوب میشه و عواقب سنگینی داره.

وقتی دوره مراقبت شما تموم میشه، مرکز مراقبت الکترونیکی این موضوع رو به قاضی اجرای احکام اطلاع میده و قاضی هم دستور باز کردن پابند رو صادر میکنه. شما باید در زمان و مکان مشخص شده به مرکز مراجعه کنید تا پابند رو از پاتون باز کنن.

پیگیری وثیقه پس از پایان دوره:

اگه شما در طول دوره مراقبت هیچ تخلفی انجام نداده باشید و به دستگاه هم آسیبی وارد نکرده باشید، وثیقه ای که اول کار گذاشتید، باید بهتون برگردونده بشه. اما گاهی اوقات این فرآیند ممکنه یه مقدار طول بکشه و نیاز به پیگیری داشته باشه.

برای برگرداندن وثیقه:

1. مطمئن بشید که تمام مراحل باز کردن پابند به صورت قانونی انجام شده و پرونده شما بسته شده.
2. به ارگان مربوطه (معمولاً همون مرکزی که پابند رو نصب کرده یا اجرای احکام) مراجعه کنید و درخواست کتبی برای برگشت وثیقه رو ارائه بدید.
3. مدارک مربوط به پرداخت وثیقه رو همراه داشته باشید.
4. ممکنه لازم باشه چند بار پیگیری کنید. اگه با مشکل مواجه شدید، میتونید با یک وکیل مشورت کنید تا از طریق مجاری قانونی پیگیری لازم رو انجام بده.

متاسفانه بعضی از کاربران گزارش میدن که حتی بعد از یک سال هم وثیقه شون برگردونده نشده. در این مواقع، تنها راه، پیگیری مستمر و رسمی از طریق ارائه درخواست های کتبی و در صورت لزوم، مشاوره با وکیل و اقدام قانونی هست. حتماً از همه مراحل پیگیری و مکاتباتتون، کپی یا رسید تهیه کنید تا در صورت نیاز به عنوان مدرک ارائه بدید.

نتیجه گیری

خب، تا اینجا با هم مفصل درباره پابند الکترونیکی زندان حرف زدیم. دیدیم که این پابندها یه راهکار نوین توی سیستم قضایی هستن که هم به کم شدن جمعیت زندان ها کمک می کنن، هم به افراد محکوم فرصت میدن تا با حفظ ارتباط با جامعه و خانواده، دوره محکومیتشون رو بگذرونن و برای برگشت به زندگی عادی آماده بشن.

مهم ترین چیزی که یاد گرفتیم این بود که محدوده تردد پابند الکترونیکی حداکثر ۱۰۰۰ متر یا یک کیلومتره و این محدوده بر اساس نوع جرم و شرایط فردی، توی سه درجه ۲۰۰، ۵۰۰ و ۱۰۰۰ متری تعیین میشه. پس، این تصور که میشه با پابند کیلومترها دور شد، اشتباهه و هرگونه خروج از محدوده تعیین شده، تخلف جدی محسوب میشه و عواقب سنگینی مثل بازگشت به زندان رو در پی داره.

امکان افزایش محدوده پابند الکترونیکی هم وجود داره، اما این کار به همین راحتی نیست و باید با دلایل موجه و مستند (مثل اشتغال، تحصیل یا درمان) و با تایید قاضی و مرکز مراقبت الکترونیکی انجام بشه.

درسته که پابند الکترونیکی مزایای زیادی داره، اما مشکلات و عوارض خاص خودش رو هم داره؛ از استرس و اضطراب ناشی از نظارت دائم گرفته تا ناراحتی های جسمی و البته دردسرهای فنی. پس آگاهی از قوانین، رعایت دقیق محدوده و همکاری با مسئولین، کلید موفقیت توی این دوره مراقبت الکترونیکیه.

در نهایت، اگه شما یا عزیزانتون با موضوع پابند الکترونیکی درگیر هستید و سوالات یا ابهامات خاصی دارید، بهترین کار اینه که با یک وکیل متخصص و باتجربه مشورت کنید. اونها میتونن با دانش و تجربه شون، بهترین راهنمایی رو بهتون بدن و کمکتون کنن تا این دوره رو به سلامت و بدون مشکل پشت سر بذارید.