پرسش های پر تکرار درباره جراحی ایمپلنت دندان در اصفهان و پاسخ های متخصصین

ایمپلنت دندان در اصفهان به عنوان یکی از پیشرفته ترین و دائمی ترین راه حل ها برای جایگزینی دندان های از دست رفته، سوالات متعددی را برای متقاضیان ایجاد می کند. متخصصین دندانپزشکی در اصفهان تاکید دارند که ایمپلنت یک پایه فلزی از جنس تیتانیوم است که در استخوان فک قرار گرفته و پس از جوش خوردن، نقش ریشه دندان را ایفا می کند. این روش با هدف بازیابی عملکرد و زیبایی دندان ها انجام می شود و نیازمند بررسی دقیق وضعیت سلامت دهان و دندان، کیفیت استخوان فک و شرایط عمومی بیمار است. در ادامه به تمامی پرسش های پرتکرار شما در این زمینه پاسخ خواهیم داد.

ایمپلنت دندان چیست

ایمپلنت دندان را می توان یک شاهکار مهندسی در علم دندانپزشکی دانست. این سیستم درمانی شامل یک پایه فلزی کوچک و پیچ مانند است که عمدتاً از جنس تیتانیوم خالص ساخته می شود. این پایه به عنوان جایگزینی برای ریشه دندان از دست رفته، طی یک جراحی ایمپلنت دقیق در استخوان فک قرار می گیرد. تیتانیوم به دلیل سازگاری زیستی بالا با بدن انسان، به مرور زمان با استخوان فک جوش می خورد؛ فرآیندی که به آن “استخوان سازی” یا “اسئواینتگریشن” می گویند. پس از تکمیل این مرحله، یک اباتمنت (اتصال دهنده) روی پایه ایمپلنت قرار گرفته و در نهایت یک روکش دندان دائمی و متناسب با دندان های طبیعی بیمار روی آن نصب می شود. نتیجه نهایی، دندانی است که هم از نظر ظاهری و هم از نظر عملکردی کاملاً شبیه به دندان طبیعی عمل می کند و ثبات و استحکام فوق العاده ای دارد. این روش به بیماران امکان می دهد تا با اطمینان کامل غذا بخورند، صحبت کنند و لبخند بزنند، بدون نگرانی از لغزش یا جابجایی پروتز.

مزایای ایمپلنت دندان

ایمپلنت دندان به دلیل ویژگی های منحصر به فرد خود، مزایای چشمگیری را نسبت به سایر روش های جایگزینی دندان ارائه می دهد. یکی از مهم ترین مزایا، حفظ سلامت استخوان فک است. برخلاف بریج یا دندان مصنوعی که نمی توانند از تحلیل رفتن استخوان در ناحیه بی دندان جلوگیری کنند، ایمپلنت با تحریک مداوم استخوان در هنگام جویدن، از این فرآیند جلوگیری کرده و به حفظ ساختار صورت کمک می کند. دومین مزیت، پایداری و ثبات فوق العاده آن است. ایمپلنت ها به دلیل ادغام با استخوان فک، احساسی کاملاً طبیعی را به ارمغان می آورند و مانند دندان های طبیعی عمل می کنند، بدون لغزش یا نیاز به چسب. این ویژگی، راحتی و اعتماد به نفس بیمار را در هنگام صحبت کردن و غذا خوردن به میزان قابل توجهی افزایش می دهد. همچنین، ایمپلنت ها نیازی به تراشیدن دندان های مجاور سالم، مانند آنچه در بریج دندان لازم است، ندارند و این به حفظ سلامت دندان های طبیعی باقی مانده کمک می کند. با رعایت بهداشت دهان و دندان و مراقبت های لازم، ایمپلنت ها می توانند طول عمر بسیار بالایی داشته و حتی مادام العمر باشند، که این خود یک مزیت اقتصادی و درمانی بزرگ محسوب می شود. از دیگر فواید، بهبود قابلیت جویدن و تلفظ کلمات است که کیفیت زندگی فرد را به طور چشمگیری ارتقا می بخشد.

کاندیدای مناسب ایمپلنت دندان

تعیین کاندیدای مناسب برای ایمپلنت دندان نیاز به ارزیابی دقیق توسط متخصص ایمپلنت دارد. به طور کلی، اکثر افرادی که یک یا چند دندان خود را از دست داده اند و از سلامت عمومی خوبی برخوردارند، می توانند کاندیدای مناسبی برای این درمان باشند. مهم ترین فاکتور، وجود استخوان فک کافی و با کیفیت مناسب است تا پایه ایمپلنت به خوبی در آن تثبیت شود. اگر حجم استخوان کافی نباشد، ممکن است نیاز به پیوند استخوان پیش از کاشت دندان باشد. همچنین، لثه ها باید سالم و عاری از بیماری های پریودنتال (بیماری لثه) باشند، چرا که عفونت لثه می تواند موفقیت ایمپلنت را به خطر اندازد. برخی شرایط پزشکی مانند دیابت کنترل نشده، بیماری های قلبی شدید یا مصرف برخی داروها می توانند بر روند بهبودی و جوش خوردن ایمپلنت تاثیر بگذارند. در چنین مواردی، دندانپزشک با پزشک معالج بیمار مشورت کرده و پس از کنترل شرایط، اقدام به جراحی می کند. افراد سیگاری نیز باید از تاثیر منفی سیگار بر موفقیت ایمپلنت آگاه باشند و در صورت امکان، آن را ترک کنند. به طور کلی، یک معاینه جامع شامل تصاویر رادیوگرافی و سی تی اسکن سه بعدی برای ارزیابی دقیق وضعیت دهان و دندان ضروری است تا بهترین برنامه درمانی برای هر فرد تعیین شود.

محدودیت سنی ایمپلنت دندان

یکی از سوالات رایج در مورد ایمپلنت دندان، بحث محدودیت سنی است. در مورد حداقل سن، ایمپلنت معمولاً پس از اتمام رشد کامل استخوان فک انجام می شود. این فرآیند معمولاً در حدود 18 تا 20 سالگی در افراد مختلف به پایان می رسد. انجام ایمپلنت پیش از بلوغ کامل استخوانی می تواند منجر به مشکلاتی در هم راستایی دندان ها در آینده شود، زیرا استخوان فک همچنان در حال تغییر و رشد است. اما در مورد حداکثر سن، هیچ محدودیت سنی مشخصی برای انجام ایمپلنت دندان وجود ندارد. افراد مسن، حتی در سنین 70، 80 و بالاتر، در صورتی که از سلامت عمومی خوبی برخوردار باشند و بیماری های زمینه ای آن ها کنترل شده باشد، می توانند کاندیدای مناسبی برای ایمپلنت باشند. مهم تر از سن تقویمی، سلامت جسمانی و تراکم استخوان فک است. بسیاری از افراد مسن با از دست دادن دندان ها، دچار مشکلات تغذیه ای و گوارشی می شوند و ایمپلنت می تواند کیفیت زندگی آن ها را به طور چشمگیری بهبود بخشد. بنابراین، تصمیم گیری برای انجام ایمپلنت در سنین بالا، بیشتر به وضعیت سلامت کلی بیمار و شرایط دهان و دندان او بستگی دارد تا به سن عددی.

مراحل جراحی ایمپلنت دندان

جراحی ایمپلنت دندان یک فرآیند چند مرحله ای است که برای اطمینان از موفقیت طولانی مدت درمان، با دقت و برنامه ریزی انجام می شود. اولین مرحله، مشاوره و ارزیابی جامع است. در این مرحله، دندانپزشک یا متخصص ایمپلنت وضعیت سلامت دهان و دندان، کیفیت و کمیت استخوان فک را با استفاده از رادیوگرافی و سی تی اسکن سه بعدی بررسی می کند. بر اساس این ارزیابی، یک برنامه درمانی شخصی سازی شده تدوین می شود. در صورت نیاز به پیوند استخوان، این مرحله قبل از کاشت دندان اصلی انجام می شود تا بستر مناسبی برای ایمپلنت فراهم گردد. پس از آماده سازی، مرحله اصلی جراحی شامل قرار دادن پایه ایمپلنت در استخوان فک است. این جراحی معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام شده و در برخی موارد می توان از آرام بخشی یا بیهوشی عمومی نیز استفاده کرد. پس از قرارگیری پایه، یک دوره بهبودی و جوش خوردن پایه به استخوان (اسئواینتگریشن) آغاز می شود که معمولاً بین 3 تا 6 ماه به طول می انجامد. در طول این دوره، پایه ایمپلنت به طور محکم به استخوان فک متصل می شود. پس از تکمیل این فرآیند، اباتمنت (قطعه اتصال دهنده) روی پایه ایمپلنت نصب شده و در نهایت، روکش دندان نهایی که از نظر رنگ و شکل با دندان های طبیعی هماهنگ است، روی اباتمنت قرار می گیرد. این روکش، ظاهر و عملکرد دندان اصلی را به طور کامل بازسازی می کند.

مدت زمان جراحی ایمپلنت

مدت زمان لازم برای جراحی ایمپلنت دندان می تواند بسته به تعداد ایمپلنت ها، پیچیدگی هر مورد و نیاز به اقدامات جانبی مانند پیوند استخوان متفاوت باشد. به طور معمول، برای قرار دادن هر واحد ایمپلنت (پایه فلزی)، بین 30 تا 60 دقیقه زمان نیاز است. این زمان شامل مراحل آماده سازی، بی حسی، ایجاد برش کوچک در لثه، دریل کردن استخوان و قرار دادن پایه ایمپلنت است. در مواردی که نیاز به کشیدن دندان و بلافاصله قرار دادن ایمپلنت (ایمپلنت فوری) باشد، زمان جراحی ممکن است کمی طولانی تر شود. همچنین، اگر نیاز به پیوند استخوان یا لیفت سینوس باشد، این مراحل می توانند زمان کلی جراحی را افزایش دهند. اما باید توجه داشت که مدت زمان جراحی تنها بخشی از کل فرآیند درمان ایمپلنت است. پس از جراحی، یک دوره بهبودی و جوش خوردن ایمپلنت به استخوان فک (اسئواینتگریشن) وجود دارد که معمولاً 3 تا 6 ماه طول می کشد. پس از آن، مراحل ساخت و نصب روکش دندان نهایی انجام می شود که خود شامل چند جلسه کوتاه است. بنابراین، در حالی که خود جراحی نسبتاً سریع است، کل دوره درمان ایمپلنت از ابتدا تا انتها می تواند چندین ماه به طول انجامد.

میزان درد ایمپلنت دندان

یکی از نگرانی های اصلی بیماران پیش از جراحی ایمپلنت دندان، میزان درد است. خبر خوب این است که خود جراحی ایمپلنت، به دلیل استفاده از بی حسی موضعی، معمولاً بدون درد است. دندانپزشک ناحیه مورد نظر را به طور کامل بی حس می کند، بنابراین شما در طول جراحی تنها فشار یا لرزش خفیفی را احساس خواهید کرد و هیچ دردی نخواهید داشت. برای بیمارانی که اضطراب شدیدی دارند، می توان از روش های آرام بخشی مانند اکسید نیتروژن (گاز خنده) یا آرام بخش های خوراکی استفاده کرد. پس از اتمام اثر بی حسی، ممکن است کمی درد، تورم یا ناراحتی در ناحیه جراحی احساس شود که کاملاً طبیعی است. این ناراحتی معمولاً خفیف تا متوسط بوده و با مصرف داروهای مسکن که توسط دندانپزشک تجویز می شوند، به راحتی قابل کنترل است. کمپرس سرد روی صورت در 24 تا 48 ساعت اول نیز می تواند به کاهش تورم و درد کمک کند. میزان درد و ناراحتی پس از جراحی در افراد مختلف متفاوت است، اما اکثر بیماران آن را قابل تحمل توصیف می کنند و می توانند فعالیت های روزمره خود را پس از چند روز از سر بگیرند. رعایت دقیق دستورالعمل های پس از جراحی نیز نقش مهمی در کاهش درد و تسریع بهبودی دارد.

مراقبت های بعد از ایمپلنت دندان

مراقبت های صحیح پس از جراحی ایمپلنت دندان برای موفقیت طولانی مدت و جلوگیری از عوارض احتمالی حیاتی هستند. در 24 تا 48 ساعت اول پس از جراحی، استفاده از کمپرس یخ روی صورت (از بیرون) می تواند به کاهش تورم و کبودی کمک کند. همچنین، توصیه می شود از غذاهای نرم و مایعات سرد استفاده شود و از مصرف غذاهای داغ، سفت یا چسبنده پرهیز شود. بهداشت دهان و دندان در این دوره بسیار مهم است، اما باید با احتیاط صورت گیرد. معمولاً دندانپزشک برای چند روز اول دهانشویه های ضد باکتری تجویز می کند و توصیه می شود از مسواک زدن مستقیم روی ناحیه جراحی شده خودداری شود. پس از چند روز، مسواک زدن با برس نرم به آرامی در اطراف ایمپلنت و سایر دندان ها باید از سر گرفته شود. از دستکاری ناحیه جراحی با زبان یا انگشت خودداری کنید. مصرف داروهای تجویز شده، اعم از آنتی بیوتیک ها برای پیشگیری از عفونت و مسکن ها برای کنترل درد، طبق دستور پزشک الزامی است. از فعالیت های فیزیکی سنگین و ورزش های شدید در چند روز اول پس از جراحی پرهیز کنید. مراجعه منظم به متخصص ایمپلنت برای معاینات دوره ای و بررسی وضعیت ایمپلنت، حتی پس از تکمیل درمان، برای حفظ طول عمر آن بسیار مهم است. این مراقبت های مداوم به پایداری و عملکرد بهینه ایمپلنت کمک شایانی می کنند.

تاثیر سیگار بر موفقیت ایمپلنت

سیگار کشیدن یکی از مهم ترین عواملی است که می تواند موفقیت جراحی ایمپلنت دندان را به طور جدی به خطر بیندازد. نیکوتین و سایر مواد شیمیایی موجود در سیگار، جریان خون به لثه ها و استخوان فک را کاهش می دهند. این کاهش خون رسانی، روند بهبود زخم پس از جراحی را کند کرده و توانایی بدن برای جوش خوردن پایه ایمپلنت به استخوان (اسئواینتگریشن) را مختل می کند. علاوه بر این، سیگار سیستم ایمنی بدن را تضعیف کرده و خطر عفونت در محل ایمپلنت را افزایش می دهد. عفونت های اطراف ایمپلنت، که پری ایمپلنتیت نامیده می شوند، می توانند منجر به تحلیل استخوان اطراف ایمپلنت و در نهایت، شکست درمان و از دست رفتن ایمپلنت شوند. آمارها نشان می دهند که نرخ شکست ایمپلنت در افراد سیگاری به مراتب بالاتر از افراد غیرسیگاری است. به همین دلیل، متخصصین ایمپلنت قویاً توصیه می کنند که بیماران حداقل چند هفته قبل از جراحی و چند ماه پس از آن، سیگار را ترک کنند. در حالت ایده آل، ترک دائم سیگار بهترین راه برای تضمین طول عمر و موفقیت ایمپلنت های دندانی است. این مسئله به قدری حیاتی است که برخی از دندانپزشکان، در صورت عدم ترک سیگار، از انجام ایمپلنت برای بیماران خودداری می کنند.

طول عمر ایمپلنت دندان

یکی از جذاب ترین ویژگی های ایمپلنت دندان، طول عمر بسیار بالای آن است که آن را به یک راه حل دائمی و مقرون به صرفه تبدیل می کند. با مراقبت های صحیح و رعایت بهداشت دهان و دندان، یک ایمپلنت می تواند تا آخر عمر فرد دوام بیاورد. در حقیقت، پایه تیتانیومی که در استخوان فک قرار می گیرد و با آن جوش می خورد، بخش بسیار مقاوم و پایداری است که به ندرت دچار مشکل می شود. اما عوامل مختلفی بر طول عمر کلی ایمپلنت تأثیرگذار هستند. رعایت بهداشت دهان و دندان شامل مسواک زدن منظم، استفاده از نخ دندان و دهانشویه ضروری است، درست مانند دندان های طبیعی. مراجعات منظم به دندانپزشک برای معاینات دوره ای و تمیز کردن حرفه ای نیز برای تشخیص زودهنگام هرگونه مشکل و جلوگیری از عوارض احتمالی حائز اهمیت است. کیفیت جراحی و تخصص متخصص ایمپلنت، کیفیت مواد ایمپلنت دندان (مانند برند پایه فلزی (تیتانیوم) و روکش دندان)، سلامت عمومی بیمار، و عادات فردی مانند عدم دندان قروچه یا پرهیز از مصرف سیگار، همگی در موفقیت و پایداری طولانی مدت ایمپلنت نقش دارند. در صورت رعایت این نکات، می توان انتظار داشت که ایمپلنت دندان برای دهه ها و حتی تا پایان عمر، عملکردی عالی داشته باشد.

احتمال رد شدن ایمپلنت توسط بدن

یکی از نگرانی های رایج در مورد جراحی ایمپلنت دندان، احتمال “رد شدن” ایمپلنت توسط بدن است. اما باید تاکید کرد که این احتمال بسیار پایین است. دلیل اصلی موفقیت بالای ایمپلنت ها، استفاده از پایه فلزی (تیتانیوم) است. تیتانیوم یک ماده “زیست سازگار” (biocompatible) است، به این معنی که بدن انسان آن را به عنوان یک جسم خارجی مضر شناسایی نمی کند و هیچ واکنش آلرژیکی یا ایمنی شدیدی نسبت به آن نشان نمی دهد. فرآیند جوش خوردن تیتانیوم با استخوان فک که “اسئواینتگریشن” نامیده می شود، نشان دهنده پذیرش کامل ایمپلنت توسط بدن است. موارد نادری که ایمپلنت به درستی جوش نمی خورد یا پس از مدتی دچار مشکل می شود، معمولاً به دلیل “رد شدن” به معنای واکنش آلرژیک بدن نیست، بلکه بیشتر به عواملی مانند عفونت در محل جراحی، عدم رعایت بهداشت دهان و دندان پس از جراحی، فشار بیش از حد به ایمپلنت در دوران بهبودی، کیفیت ناکافی استخوان فک، یا تخصص ناکافی جراح مربوط می شود. متخصص ایمپلنت با ارزیابی دقیق پیش از جراحی و انجام صحیح مراحل درمان، احتمال این مشکلات را به حداقل می رساند. در مجموع، موفقیت ایمپلنت دندان در حدود 95 تا 98 درصد گزارش شده است که نشان دهنده ایمنی و کارایی بالای این روش درمانی است.

انواع ایمپلنت دندان

در حال حاضر، انواع مختلفی از ایمپلنت دندان برای پاسخگویی به نیازهای متفاوت بیماران و شرایط بالینی گوناگون در دسترس هستند. رایج ترین نوع ایمپلنت، “ایمپلنت درون استخوانی” یا “اندوستئال” است. این نوع ایمپلنت به شکل پیچ، تیغه یا استوانه بوده و مستقیماً در استخوان فک قرار می گیرد. پایه فلزی (تیتانیوم) این ایمپلنت ها به دلیل زیست سازگاری بالا، به خوبی با استخوان جوش می خورند و پایه ای محکم برای روکش دندان فراهم می کنند. این نوع ایمپلنت پرکاربردترین و موفق ترین نوع محسوب می شود. نوع دیگر، “ایمپلنت زیر پریوستئال” یا “ساب پریوستئال” است که امروزه کمتر مورد استفاده قرار می گیرد. این ایمپلنت ها به جای قرارگیری در استخوان، روی استخوان و زیر لثه قرار می گرفتند و بیشتر برای بیمارانی با استخوان فک بسیار کم که امکان پیوند استخوان نداشتند، استفاده می شد. علاوه بر این تقسیم بندی بر اساس محل قرارگیری، ایمپلنت ها را می توان بر اساس قطر (باریک، استاندارد، پهن)، طول، و نوع سطح (صاف، زبر، پوشش دار) نیز دسته بندی کرد که هر کدام برای شرایط خاصی مناسب هستند. انتخاب نوع ایمپلنت مناسب به عهده متخصص ایمپلنت است که با توجه به آناتومی دهان بیمار، کیفیت و حجم استخوان، و نیازهای درمانی، بهترین گزینه را پیشنهاد می دهد. برخی از ایمپلنت ها نیز از جنس زیرکونیا (سرامیکی) هستند که برای بیماران حساس به فلز یا کسانی که ظاهر طبیعی تر را در اولویت قرار می دهند، مناسب ترند.

جایگزینی ایمپلنت به جای بریج و دندان مصنوعی

ایمپلنت دندان به عنوان یک روش درمانی نوین، مزایای قابل توجهی نسبت به روش های سنتی جایگزینی دندان های از دست رفته مانند بریج دندان و دندان مصنوعی دارد. در روش بریج دندان، برای جایگزینی یک دندان از دست رفته، نیاز است که دو دندان سالم مجاور تراشیده شوند تا بتوانند به عنوان پایه بریج عمل کنند. این فرآیند باعث آسیب به ساختار دندان های سالم می شود، در حالی که کاشت دندان به هیچ وجه به دندان های مجاور آسیبی نمی رساند و به صورت مستقل عمل می کند. از سوی دیگر، دندان های مصنوعی متحرک، به ویژه در فک پایین، ممکن است ثبات کافی نداشته باشند و باعث ناراحتی در هنگام صحبت کردن یا غذا خوردن شوند. آن ها همچنین می توانند باعث تحلیل تدریجی استخوان فک شوند. ایمپلنت ها با ادغام شدن در استخوان، ثبات و پایداری بی نظیری را فراهم می کنند و احساسی کاملاً طبیعی به بیمار می دهند، گویی دندان های طبیعی خود را بازیافته است. این پایداری به بیمار امکان می دهد تا با اطمینان کامل هر نوع غذایی را بجود و در فعالیت های اجتماعی بدون نگرانی از جابجایی پروتز شرکت کند. طول عمر بالای ایمپلنت نیز در مقایسه با بریج ها و دندان های مصنوعی که نیاز به تعویض یا ترمیم مکرر دارند، یک مزیت اقتصادی و راحتی بزرگ محسوب می شود. به همین دلیل، بسیاری از دندانپزشکان و بیماران، ایمپلنت را به عنوان بهترین گزینه برای جایگزینی دندان های از دست رفته انتخاب می کنند.

ایمپلنت دندان، نه تنها زیبایی لبخند را بازمی گرداند، بلکه با حفظ سلامت استخوان فک و ارائه عملکردی مشابه دندان طبیعی، کیفیت زندگی را به طور چشمگیری بهبود می بخشد.

هزینه ایمپلنت دندان

هزینه ایمپلنت دندان یکی از مهم ترین سوالاتی است که بیماران، به ویژه در شهری مانند اصفهان، پیش از تصمیم گیری برای درمان مطرح می کنند. این هزینه ثابت نیست و به عوامل متعددی بستگی دارد. اولین عامل، برند و کیفیت پایه فلزی (تیتانیوم) ایمپلنت است. برندهای معتبر بین المللی (مانند سوئیسی، آلمانی، کره ای) معمولاً گران تر از برندهای داخلی هستند، اما اغلب از نظر کیفیت ساخت، طول عمر و موفقیت بلندمدت، برتری دارند. دومین عامل، تخصص و تجربه متخصص ایمپلنت یا دندانپزشک جراح است. متخصص ایمپلنت های با تجربه و دارای مدارک تخصصی، ممکن است دستمزد بالاتری داشته باشند که البته این سرمایه گذاری برای تضمین موفقیت جراحی و کاهش عوارض بسیار منطقی است. تعداد ایمپلنت دندان مورد نیاز نیز تاثیر مستقیمی بر هزینه نهایی دارد. هرچه تعداد دندان های از دست رفته بیشتر باشد، هزینه کلی نیز افزایش می یابد. نوع روکش دندان (مانند سرامیکی، زیرکونیا) و نیاز به اقدامات جانبی مانند پیوند استخوان، لیفت سینوس یا کشیدن دندان های باقیمانده، همگی می توانند به هزینه نهایی اضافه کنند. همچنین، موقعیت جغرافیایی کلینیک و هزینه های عمومی منطقه نیز می تواند بر قیمت تاثیر بگذارد. برای اطلاع دقیق از هزینه، بهترین راه مشاوره حضوری با یک متخصص ایمپلنت در اصفهان است تا پس از معاینه و ارزیابی دقیق، یک طرح درمان مشخص با برآورد هزینه ارائه شود. برای پاسخ به سوالات خود می توانید از سایت دکتر میلاد اعتمادی جراح ایمپلمنت دندان در اصفهان دیدن کنید.

در انتخاب ایمپلنت، کیفیت و تخصص جراح از اهمیت ویژه ای برخوردار است، چرا که این عوامل مستقیماً بر موفقیت و طول عمر درمان تاثیر می گذارند.

سوالات متداول

جراحی ایمپلنت دندان با چه نوع بیهوشی انجام می شود؟

جراحی ایمپلنت دندان معمولاً تحت بی حسی موضعی انجام می شود که ناحیه جراحی را کاملاً بی حس می کند و بیمار دردی احساس نمی کند. در موارد خاص یا برای بیماران با اضطراب شدید، می توان از آرام بخشی با اکسید نیتروژن (گاز خنده) یا داروهای آرام بخش خوراکی نیز استفاده کرد.

آیا ایمپلنت دندان نیاز به پیوند استخوان دارد؟

بله، در بسیاری از موارد که حجم یا کیفیت استخوان فک برای حمایت از ایمپلنت کافی نباشد، نیاز به پیوند استخوان وجود دارد. این اقدام برای ایجاد بستر محکم و پایدار برای کاشت دندان ضروری است.

مدت زمان نقاهت بعد از جراحی ایمپلنت چقدر است؟

مدت زمان نقاهت اولیه پس از جراحی ایمپلنت معمولاً چند روز است که در این مدت ممکن است تورم و ناراحتی خفیفی وجود داشته باشد. بهبودی کامل و جوش خوردن ایمپلنت به استخوان (اسئواینتگریشن) معمولاً 3 تا 6 ماه طول می کشد.

چه عواملی بر موفقیت ایمپلنت دندان تأثیرگذار است؟

عواملی مانند سلامت عمومی بیمار، کیفیت استخوان فک، رعایت بهداشت دهان و دندان، تخصص دندانپزشک یا متخصص ایمپلنت، کیفیت مواد ایمپلنت دندان و عدم استعمال دخانیات بر موفقیت جراحی ایمپلنت تأثیرگذار هستند.

آیا بیماران دیابتی می توانند ایمپلنت دندان انجام دهند؟

بله، بیماران دیابتی در صورتی که دیابت آن ها کنترل شده باشد، می توانند ایمپلنت دندان انجام دهند. کنترل سطح قند خون قبل و بعد از جراحی برای موفقیت درمان و جلوگیری از عوارض ضروری است.

بعد از کاشت ایمپلنت چه غذاهایی می توان خورد؟

در روزهای اول پس از کاشت دندان، باید از غذاهای نرم و مایعات سرد استفاده کرد. پس از دوره بهبودی اولیه، با مشورت دندانپزشک، می توان به تدریج رژیم غذایی عادی را از سر گرفت، اما از جویدن غذاهای بسیار سفت یا شکستن اجسام سخت با دندان باید پرهیز کرد.

اگر ایمپلنت لق شود چه باید کرد؟

اگر ایمپلنت لق شود، باید فوراً به متخصص ایمپلنت مراجعه کنید. لق شدن ایمپلنت می تواند ناشی از عفونت، عدم جوش خوردن کامل به استخوان یا شل شدن پیچ روکش دندان باشد که نیاز به بررسی و درمان تخصصی دارد.

آیا ایمپلنت دندان نیاز به تعویض دارد؟

پایه ایمپلنت دندان (پایه فلزی (تیتانیوم)) در صورت موفقیت آمیز بودن جراحی و رعایت مراقبت ها، معمولاً نیاز به تعویض ندارد و می تواند مادام العمر باشد. اما روکش دندان روی ایمپلنت ممکن است پس از 10 تا 15 سال نیاز به تعویض یا ترمیم داشته باشد.

تفاوت ایمپلنت با بریج دندان در چیست؟

ایمپلنت دندان یک ریشه مصنوعی است که مستقل عمل می کند و به دندان های مجاور آسیب نمی رساند و از تحلیل استخوان فک جلوگیری می کند. اما بریج دندان نیاز به تراشیدن دندان های سالم مجاور دارد و از تحلیل استخوان جلوگیری نمی کند. ایمپلنت طول عمر بیشتری نیز دارد.

میزان موفقیت جراحی ایمپلنت دندان چقدر است؟

میزان موفقیت جراحی ایمپلنت دندان بسیار بالا و در حدود 95 تا 98 درصد گزارش شده است. این موفقیت به عواملی مانند تخصص جراح، کیفیت مواد، سلامت عمومی بیمار و رعایت دقیق مراقبت ها پس از جراحی بستگی دارد.