محیط زیست و پسماند از مهم ترین چالش های امروزی بشر است – خبرگزاری تیتروز | اخبار ایران و جهان

به گزارش خبرگزاری تیتروز، پیام جوهرچی، در یادداشتی عنوان کرد: «سوم اردیبهشت مصادف با 22 آوریل، به عنوان روز جهانی زمین پاک نامگذاری شده که از مهم ترین رویدادهای زیست محیطی جهان به شمار می رود. مجمع عمومی سازمان ملل متحد از طریق این نامگذاری، از همه ی سازمان های بین المللی، منطقه ای و ناحیه ای، جامعه ی مدنی، سازمان های غیردولتی و همه ی ذی نفعان مرتبط دعوت می کند تا در صورت تمایل به افزایش سطح آگاهی های عمومی درباره ی روز جهانی زمین، اقدام کنند.

زمین و بوم سازگان های موجود در آن، خانه ی ماست. به منظور حفاظت از زمین از یک سو و تامین نیازهای نسل امروز و فردا از دیگر سو، ناگزیر از هماهنگی انسان با طبیعت و زمین هستیم. روز جهانی زمین می خواهد به ما یادآوری کند که زمین و بوم سازگان های آن، حیات را برای بشر و سایر زیستمندان ممکن می سازد. نامگذاری این روز، فرصتی برای بالا بردن سطح آگاهی عمومی در سراسر جهان، نسبت به چالش هایی است که سیاره ی ما هم اکنون، برای تامین رفاه و آسایش انسان ها با آن روبروست. ما روز زمین را جشن می گیریم تا یادمان نرود که زندگی و تغذیه ی ما، به این سیاره وابسته است.

از بین بردن منابع طبیعی و تخریب سریع محیط زیست، نتیجه ی الگوهای نادرست مصرف و تولیدات ناپایدار است که منجر به پیامدهای نامطلوب برای زمین، سلامت و رفاه عمومی بشر شده است. شواهد علمی نشان داده است که شیوه ی زندگی فعلی ما (به ویژه الگوهای مصرف و تولید پسماند) به شدت بر تحمل تاب آوری زمین تاثیر گذاشته است.

از دست دادن تنوع زیستی، بیابان زایی، تغییرات آب و هوایی، گرمایش زمین و اختلال در برخی از دوره های طبیعی، از جمله هزینه های نادیده گرفتن فرصت تجدید حیات برای طبیعت و یکپارچگی بوم سازگان های آن است. تحقیقات علمی اخیر نشان می دهد که از زمان انقلاب صنعتی، طبیعت به عنوان یک کالا محسوب شده که فقط به نفع مردم و برای رفع نیازهای اساسی جمعیت رو به رشد عمل کرده است و مشکلات محیط زیستی بوجود آمده را تاکنون، با استفاده از تکنولوژی حل کرده است. اما باید به یک نکته مهم توجه کنیم و آن این است که منابع این سیاره محدود بوده و بهره برداری های گذشته از این منابع، دیگر امکان پذیر نیست. بنابراین نیازمند یک مدل پایدارتر برای تولید، مصرف و به طور کلی برای اقتصاد هستیم.

محیط زیست به صورت عام و پسماند به صورت خاص یکی از مهم ترین چالش های امروزی بشر است. فهم چالش محیط زیست ضرورت ظهور اندیشه عمل گرایانه اثربخش است. فهم پدیده ها قطعاً مهم تر از حل آنهاست و اگر بدون فهمیدن بخواهیم مسایل را حل کنیم، بر دامنه مشکلات خواهیم افزود.

ایجاد یک دنیای جدید، نیاز به ایجاد یک رابطه ی جدید میان انسان و زمین دارد. منظومه ی شمسی به ما یادآوری می کند که همانطور که زمین در مرکز جهان قرار ندارد، ما انسان ها نیز مرکز زمین نیستیم. ما همراه با بقیه زیست مندان در سیاره ی زمین، در شبکه ی بزرگ تر مشترکی زندگی می کنیم.

از سال 2009، مجمع عمومی سازمان ملل با اتخاذ 9 قطعنامه در مورد هماهنگی با طبیعت، تعریف این رابطه ی تازه را بر اساس یک رابطه ی غیر انسان محور با طبیعت، آغاز کرده است. این قطعنامه ها، حاوی دیدگاه های مختلف در مورد ساختن یک پارادایم جدید و غیر انسان محورانه است که در آن، اساس و پایه ی اقدامات درست یا غلط در مورد محیط زیست، تنها بر منافع انسان متکی نیست.

در میان انواع آلودگی ها، پلاستیک ها بیشترین آسیب را به کره زمین وارد می کنند. آلودگی های پلاستیکی و میکروپلاستیک ها از بزرگترین تهدیدهای زیست محیطی ما هستند که باعث صدمه به محیط زیست می شوند.

بیشترین حجم میکروپلاستیک ها ناشی از زباله های پلاستیکی مثل بطری و کیسه پلاستیکی در اقیانوس ها و منابع آبی هست که در معرض تابش آفتاب و انرژی آب به ذرات کوچک تر تجزیه شده و وارد آب های اقیانوس ها و منابع آبی می شوند.

زباله های پلاستیکی پراکنده در اقیانوس ها جان میلیون ها جاندار دریایی از جمله فک ها، نهنگ ها، دلفین ها، پرندگان دریایی، ماهی ها، خرچنگ ها، لاک پشت ها و بسیاری دیگر از حیوانات دریایی را تهدید می کنند.

کافی است به زیان های این کیسه ها برای سیاره ما و موجودات زنده آن، فکر کنید تا قانع شوید که استفاده از آنها باید با راهکارهای پایدارتری جایگزین شود. آمارها نشان می دهد که تا سال 2050 وزن پلاستیک های رها شده در اقیانوس ها از وزن ماهی ها بیشتر خواهد شد. با این حال افزایش آگاهی مردم درباره آلودگی های پلاستیکی کورسوی امیدی برای بهبود این شرایط است. در این راستا آیین نامه کاهش مصرف کیسه های پلاستیکی به عنوان گام اول و ابتدایی جهت کاهش آثار مخرب آنها تدوین و در هییت دولت مصوب شد. اجرای صحیح و به هنگام مفاد این آیین نامه مطالبه عموم و سازمان حفاظت محیط زیست است.»