چرا برخی حیوانات بچه های خود را می خورند؟
به گزارش خبرگزاری علم و فناوری تیتروز، اینکه گاهی اوقات برخی از حیوانات بچه های خود را می خورند، ممکن است برای انسان ها کمی بی رحمانه به نظر برسد اما دلایل متعددی برای این پدیده طبیعی وجود دارد.
همسترها اگرچه بسیار دوست داشتنی به نظر می رسند، اما همین حیوانات بامزه تحت شرایطی نوزادان خود را می خورند. در مورد همسترهایی که در غرب قاره اروپا زندگی می کنند، کمبود ذرت به عنوان مهم ترین محصولی که این دسته از حیوانات از آن تغذیه می کنند باعث بروز مشکلاتی برای سلامتی آن ها و در نهایت مرگشان می شود.
نتایج یک پژوهش نشان می دهد که همسترهای ماده ای که ذرت غذای اصلی آن ها بود، نرخ بالایی در نوزادخواری داشتند. این همسترها حتی نوزادان خود را کنار ذخایر غذایی معمولی خود برای مصرف بعدی ذخیره می کردند.
پژوهشگرانی که در این تحقیق مشارکت داشتند، دریافتند که نوزادخواری همسترها با کمبود ویتامین «ب3» یا نیاسین ارتباط دارد. کمبود این ویتامین در انسان باعث بیماری «پلاگر» می شود که تغییرات رفتاری از نشانه های بارز آن است.
آن ها در ادامه پژوهش خود با دادن ویتامین «ب3» به همسترهای اروپایی متوجه شدند که این همسترها به حالت طبیعی خود بازگشتند و دیگر نوزاد خود را نمی خوردند.
در مورد رفع نیازها، میل ماهی های بلنی نر برای بازگشت به جفت گیری می تواند باعث شود که این آبزیان وظایف مراقبتی خود از تخم ها پس از تخم گذاری ماده ها را کنار بگذارند و به جای آن، حتی به تخم های خود آسیب برسانند یا آن ها را بخورند.
پژوهشگرانی که روی ماهی های بلنی تحقیق می کردند دریافتند که ماهی های نر در گونه «barred-chin blenny» زمانی که در اطراف تخم ها حضور دارند، سطح هورمون های مرتبط با تولید مثل به نام آندروژن ها در این آبزیان کاهش می یابد.
بنابراین آن ها دیگر نمی توانند جفت گیری کنند، موضوعی که باعث می شود تا این آبزیان دیگر نتوانند به تولید بیشتر تخم ها کمک کنند که این امر از دیدگاه تکاملی برای انتقال ژن ها پذیرفته نیست.
ماهی های بلنی نر هنگامی که تعداد تخم ها پس از تخم گذاری ماده ها کم است تمایل ندارند منتظر بیرون آمدن بچه هایشان از تخم ها شوند، بلکه ترجیح می دهند که این تخم ها را بخورند یا اگر سیر باشند آن ها را دور بریزند.
پس از آن، سطح آندروژن در ماهی های بلنی نر دوباره افزایش می یابد و این وضعیت برای این آبزیان یک وضعیت برد-برد است. آن ها از یک سو دیگر نیاز ندارند انرژی خود را صرف مراقبت از تعداد کمی از تخم ها کنند و از سوی دیگر می توانند دوباره اقدام به جفت گیری با ماهی های بلنی ماده کنند تا شاید تخم گذاری در تعداد بیشتری رخ دهد.
در سال 2014، نگهبانان پارک ملی جانورشناسی اسمیتسونین مجبور شدند یک توله خرس را بدون مادرش پرورش دهند، زیرا خرس مادر پیش از این دو توله خود را خورده بود. دلیل این اقدام شاید این بود که خرس مادر فکر می کرده است توله هایش زنده نمی مانند.
تونی بارتل، یکی از مسیولان این پارک ملی به نشنال جیوگرافیک گفت که دامپزشکان پس از معاینه توله خرس نجات یافته دریافتند که این توله خرس بیمار است. او در ادامه گفت آن ها نمی دانند که آیا دو توله خرس دیگر نیز بیمار بوده اند یا خیر اما فرض بر این است که سالم نبوده اند.
بارداری و مادری انرژی بر است، بنابراین زمانی که محدودیت منابع وجود داشته باشد، خوردن فرزندانی که احتمال زنده ماندن ندارند، از هدر رفتن انرژی جلوگیری می کند.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "چرا برخی حیوانات بچه های خود را می خورند؟" هستید؟ با کلیک بر روی ورزشی، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "چرا برخی حیوانات بچه های خود را می خورند؟"، کلیک کنید.
