رویاسازان و رویاسوزان – تیتروز

طرفداران نظریه «توطیه سفر به ماه» هنوز دست بردار نیستند و سفر انسان به این سیاره را دروغ می دانند.

به گزارش تیتروز، روزنامه قدس نوشت: خدارا شکر روز 29 تیر سال1348 (بیستم ژوییه1969) هنوز خبری از اینترنت و شبکه های مجازی نبود وگرنه از روز 30 تیر یعنی یک روز پس از اینکه «نیل آرمسترانگ» و بعد هم «بازآلدرین» پایشان را روی کره ماه گذاشتند یا حداکثر از اول مرداد1348، همه جا پر می شد از پست ها، استوری ها  و توییت هایی درباره اینکه: «آیا واقعاً انسان به ماه رسید؟»… و لابد به یکی دوهفته نکشیده، پیام رسان ها پر می شدند از حرف و حدیث های مثلاً پشت پرده وعکس و فیلم هایی که هزارجور شک و شبهه درباره واقعی بودن سفر انسان به ماه را پیش چشم مردم دنیا می گذاشتند و خوشی و شعف یک دستاورد علمی بشر را به کام پدران و مادرانمان تلخ می کردند! 

شکّاک های اولیه
از ژوییه سال1969 تقریباً پنج سال طول کشید تا سروکله اولین شک و شبهه های سفر انسان به ماه پیدا شود. «بیل کیسینگ» با کتاب «ما هرگز به ماه نرفتیم: کلاه برداری 30 میلیارد دلاری آمریکایی» که سال 1974 نوشت و دو سال بعد آن را منتشر کرد، در واقع بنیان گذار نظریه جعلی بودن فرود انسان روی ماه است. «کیسینگ» البته مثل برخی از فعالان و بیش فعالان فضای مجازی امروز، آدم بی اطلاعی نبود. او سال ها در شرکتی که موتورهای اف-1 را برای موشک های فضاپیمای «ساترن 5» می ساخت کار کرده بود. هرچند کارش مهندسی، فنی و تخصصی نبود اما به اطلاعات فنی و تخصصی دسترسی داشت. «کیسینگ» در کتابش از رقابت شدید تسلیحاتی و فضایی آمریکا و شوروی حرف زد و دست آخر هم ادعا کرد امکان فرود موفق انسان روی ماه فقط 0017/0 درصد است! خلاصه اینکه از اواسط دهه70 میلادی به بعد نظریه «توطیه فرود روی ماه» طرفداران زیادی پیدا کرد. در میان آن هایی که در این باره کتاب نوشتند، فیلم ساختند و جلودار شکّاکیت های علمی شدند می توان نام نزدیک به 20 نفر دانشمند، نویسنده، فیلمساز، تاریخ نویس، پژوهشگر، سیاستمدار، مخترع و… سرشناس با ملیت های مختلف را دید که مدعی اند فرود انسان روی ماه فقط در استودیوهای فیلم سازی مخفی آمریکا و با همکاری ناسا و هالیوود اتفاق افتاده است!

بازآلدرین
شک و تردیدهای علمی در مورد پا گذاشتن انسان روی ماه، همان قدر که دلایل و مستندات علمی یا شبه علمی را وارد این داستان کرد، در کنارش، سبب شد پای قصه پردازی های عامیانه و فیلم های تخیلی هم به ماجرا باز شود. حتی از دهه 90 میلادی به بعد حکایت هایی اینجا و آنجا نقل می شدند که به خوانندگانشان القا می کردند همه فضانوردان و افرادی که مستقیم در پروژه سفر انسان به ماه نقش داشتند طی سال های بعد به شکل مرموزی در یک حادثه کشته شده اند! در مقابل، مخالفان دروغ بودن سفر انسان به ماه هم بیکار ننشسته بودند و با مستندات البته کاملاً علمی و به دور از خیال پردازی سعی داشتند ثابت کنند این سفر کاملاً واقعی بوده است. آن ها علاوه بر اینکه به تک تک شبهات علمی مطرح شده پاسخ های علمی می دادند، واقعی بودن تصاویر راه رفتن بر سطح ماه را ثابت می کردند و برای هر شبهه ای، پاسخ دقیق داشتند. بر این نکته بدیهی هم تاکید می کردند که اگر سفر به ماه ساختگی و استودیویی باشد، در عمل مخفی نگه داشتن آن از چشم و ذهن بیشتر از 400 هزار نفر که مستقیم و غیرمستقیم درگیر پروژه چند ساله «آپولو» بودند و یا ساکت نگه داشتن عوامل جلو و یا پشت پرده ماجرا، غیرممکن است. یک نمونه اش «بازآلدرین» که بعد از «آرمسترانگ» پا روی ماه گذاشت، الان 94 سال سن دارد و در حادثه ای مشکوک کشته نشده است و تا دو سال پیش هم در مراسم بزرگداشت سفر انسان به ماه یا در برنامه های تلویزیونی مربوط به شبهه «سفر به ماه» شرکت می کرد.

ماه نورد را چطور بردید؟
 هم به خاطراینکه ما انسان ها از دیرباز عاشق قصه های تخیلی و توطیه های رازآلود بوده ایم و هم به خاطر جذابیت ذاتی ماجرای سفر به ماه، نظریه توطیه، پابه پای حقایق این ماجرا در دل تاریخ جلو آمد تا به قرن21 رسید. چند سال پیش ویدیویی در «یوتیوب» داغ شد که در آن با زوم کردن روی شیشه ماسک یک فضانورد روی ماه، می شد تصویر یک فرد با لباس عادی را دید. مثلاً یعنی اینکه فضانورد، صحنه پشت سرش که بخشی از ماه و فضا را نشان می داد و …همه و همه بخشی از صحنه سازی در یک استودیو فیلم برداری هستند. چند روزی طول کشید تا دانشمندان ثابت کنند تصویر دستکاری شده است اما طی همین مدت بحث توطیه سفر به ماه دوباره داغ شد. کمی بعد هم فیلم های تقطیع شده ای از سخنان مبهم «بازآلدرین» در فضای مجازی پخش شد که شایبه دروغ بودن سفر به ماه را تقویت می کرد. هفته پیش در خبرگزاری های خارجی و چند روز پیش در سایت های خودمان تصاویر «ماه نورد» سال 1969 منتشر شد و توطیه دوست های ماجرای سفر به ماه گفتند: «خدا وکیلی، ماه نورد به این بزرگی چطور در آپولوی به آن کوچکی جا شده است؟ شما باور می کنید سفر به ماه واقعیت داشته است؟» در این باره « یورونیوز» توضیح داد که اولاً این پرسش همان اوایل دهه70 یک بار مطرح و به آن پاسخ داده شده است. ثانیاً بعید به نظر می رسد ناسا بخواهد موفق ترین نظریه توطیه تاریخ را خودش ساخته و پرداخته کند و همزمان بتواند حقیقت ماجرا را از 400 هزار نفری که روی این پروژه کار می کردند پنهان نگه دارد، ولی فراموش کرده باشد که ای دل غافل، پس چرا بررسی نکردیم که این ماه نورد در آپولو جا می شده یا نه؟! دوم اینکه ناسا همان زمان توضیح داد ماه نورد را به صورت چند تکه و تاشو از آلیاژ بسیار سبک ساخته که جای کمتری را اشغال کند. خلاصه ماجرا اینکه تا سفر بعدی انسان به ماه، این حرف و حدیث ها ادامه خواهند داشت و چه بسا با محقق شدن سفرهای بعدی و همچنین حضور در مریخ بازهم عده ای حرف از جعلی بودن ماجرا بزنند. 

پایان خبر تیتروز