مادرانه های مریلا زارعی در فیلم ها و سریال های مختلف به نام مادر

آفتاب نیوز :

به بهانه اکران فیلم «موسی کلیم الله» استقبال بالای مخاطبان از این فیلم مروری داریم بر مادرانه های جذاب مریلا زارعی در فیلم ها و سریال های مختلف.

درباره الی | اصغر فرهادی | ۱۳۸۷

«درباره الی» تجربه نفس گیری در کارنامه زراعی است.

مریلا زارعی در فیلم «درباره الی» به کارگردانی اصغر فرهادی نقش زنی به نام شهره را داشت. به خاطر رفتن بی اطلاع الی نزدیک است پسرش آرش در دریا غرق شود و به همین دلیل هم نمی تواند راحت از این ماجرا بگذرد. بعد از نجات آرش دلش می خواهد از آنجا برود و دیگر نمی تواند حضور در این جمع و این ویلا را تحمل کند.

احساس عدم امنیت جانی پسرش اعصابش را بهم ریخته و به همین دلیل به یکی از عوامل ایجاد آشفتگی و تشنج در این جمع بدل می شود. یکی از ویژگی های مهم شخصیت شهره با بازی زارعی همین خصلت عصبی بودن است. در شرایطی که همه به خاطر مشکلی که برای الی پیش آمده نگران و هراسان هستند شهره به خاطر حق مادری اش مدام دعوا راه می اندازد با همسرش جروبحث می کند و اعصاب همه را بیشتر بهم می ریزد. 

دعوت | ابراهیم حاتمی کیا | ۱۳۸۷

«دعوت» اولین همکاری مریلا زارعی با ابراهیم حاتمی کیا ست.

در یکی از اپیزود های فیلم «دعوت» ابراهیم حاتمی کیا مریلا زارعی نقش زنی را داشت که سال ها گمان می کرده نازاست و توانایی مادر شدن ندارد. او با مردی متاهل صیغه می کند و وقتی می فهمد از او باردار است علی رغم تلاش های مرد برای سقط جنین تمام تلاشش را می کند تا بچه اش را نگه دارد. در این فیلم با نوع دیگری از مادرانگی مریلا مواجهیم.

او با حسرت از مادر شدن حرف می زند و وقتی می فهمد تا رسیدن به آرزویش فاصله ای ندارد برای نگه داشتن فرزندش می جنگد و حتی تا پای مرگ هم پیش می رود. زارعی با نگاه و لبخند احساسات مادرانه اش را بروز می دهد و در نقطه پایانی با اینکه می فهمد هیچگاه نمی تواند مثل زن های دیگر مادر شدن را تجربه کند اما از شنیدن خبر زنده ماندن جنینش نفس راحتی می کشد و چهره اش تغییر می کند.

شیار ۱۴۳ | نرگس آبیار | ۱۳۹۲

اولین سیمرغ بلورین نقش اول زن را زارعی برای فیلم «شیار ۱۴۳» به دست آورد.

یکی از مهمترین مادرانه های مریلا زارعی در فیلم «شیار ۱۴۳» با نقش الفت شکل گرفته است. اهمیت شخصیت الفت از این جهت است که شمایلی کاملا ملموس از یک مادر واقعی روستایی ترسیم کرده. زنی که در جوانی با پسرش یونس مثل دوست رفتار می کند و کنار او خوش می گذراند و با رفتن پسرش یونس به جبهه زندگی اش تغییر می کند.

از جوانی به سمت پیری می رود موهایش سفید می شوند و روی چهره اش خط و خطوطی شکل می گیرند. خودش هم تکیده می شود و قوز درمی آورد اما باز هم دست از انتظار برنمی دارد. وقتی متوجه می شود تمام هم رزمان یونس شهید یا اسیر شده اند دیگر نمی تواند روند عادی زندگی اش را پی بگیرد. شبانه روز دنبال پسرش می گردد و حتی یک رادیو به کمرش می بندد تا مدام در جریان اخبار رزمندگان قرار بگیرد. مریلا زارعی در این فیلم دو تصویر متفاوت از مادر ارائه می کند.

مادری جوان خوشحال و سرزنده و مادری چشم انتظار که کمرش خم شده و چهره اش بهم ریخته است. در هردو این نقش ها کاملا باورپذیر ظاهر شده و احساسات مادرانه را به بهترین شکل و دور از هرگونه اغراق به نمایش می گذارد. زارعی برای این نقش سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول جشنواره سی ودوم فجر را به دست آورد.

زیر سقف دودی | پوران درخشنده | ۱۳۹۵

زارعی برای فیلم «زیر سقف دودی» برنده سیمرغ بلورین شد.

در فیلم «زیر سقف دودی» مریلا زارعی نقش زنی به اسم شیرین را داشت و نمادی از زنی سنتی به حساب می آمد که پس از مادر شدن خود را محدود به خانه داری کرده و از نقش های اجتماعی فاصله گرفته. همسرش پنهانی با زنی به نام رعنا در ارتباط بود و پسرش درگیر رابطه ای با دختری جوان. او هرچه تلاش می کرد با خانواده رابطه برقرار کند موفق نمی شد و بیشتر از آنها فاصله می گرفت. مریلا زارعی در نقش این زن خسته دست از تلاش برنمی داشت و مدام به بن بست می رسید و احساساتش خدشه دار می شد.

چهره رفتار و لحن صحبت کردنش خسته و بی حال بود و شبیه زن های سختی کشیده به نظر می رسید. او با این گریم و حالات چهره تقابل خوبی با بهنوش طباطبایی که به عنوان رقیبش به میدان آمده بود داشت. «زیر سقف دودی» جزو فیلم های موفق کارنامه پوران درخشنده نیست. بازی مریلا زارعی جزو نقاط قوت فیلم به حساب می آید. او برای بازی در این فیلم به صورت مشترک با لیلا حاتمی (رگ خواب) سیمرغ بهترین بازیگر نقش اول زن را از جشنواره سی وپنجم فجر گرفت.

اسرافیل | آیدا پناهنده | ۱۳۹۵

مریلا زارعی در فیلم «اسرافیل» مادر متفاوتی را بازی کرده است.

یکی از متفاوت ترین نقش های مریلا زارعی را در فیلم «اسرافیل» به کارگردانی آیدا پناهنده شاهد بودیم. او در این فیلم نقش مهتاج زنی روانپریش را بازی می کرد و رفتاری عجیب اما ملموس به نمایش می گذاشت. زارعی در شیوه حرف زدن و راه رفتن و رفتار کردن کاملا موفق شده بود شمایل زنی که دچار زوال عقل شده را درست و دقیق نمایش دهد.

زنی که هر روز آرایش می کرد لاک قرمز می زد و مرتب قرص می خورد بعد به ایستگاه اتوبوس می رفت تا منتظر شوهرش بماند. بلندبلند با خود حرف می زد و حرکاتی بچگانه و غیرعادی داشت و فرزندانش از کار های عجیبش به تنگ آمده بودند. مدام سعی می کردند رفتارهایش را کنترل کنند اما هربار از او نا امید می شدند.

خودش هم با ته مانده آگاهی که داشت می خواست برای فرزندانش مادر خوبی باشد اما نمی توانست و از این مسئله سرخورده می شد. محور اصلی این فیلم مثلثی عشقی بین زن و مردی میانسال با دختر جوانی به اسم سارا بود. سارا دختر مهتاج به خاطر مشکلاتی که مادرش دچار آن شده بود می خواست هرطور شده ازدواج کند و اینکه طرف مقابلش چه کسی باشد اهمیتی برایش نداشت. درواقع بیماری مادر باعث شده بود دختر به هر شرایطی تن دهد و از این جهت حضورش اهمیت داشت.

جیران | حسن فتحی | ۱۴۰۰

زارعی در سریال «جیران» در نقش «مهد علیا» یک مادر مقتدر را به تصویر کشیده است.

با جرات می توانیم بگوییم بازی مریلا زارعی در نقش مهدعلیا یکی از بهترین نقاط قوت سریال «جیران» بود. زارعی نقش مادری بسیار متفاوت را داشت. از همان ابتدا موضعش را در جایگاه یک مادر مشخص می کرد و نشان می داد که جز خودش هیچ کس دیگری برایش اهمیتی ندارد. نه از روی علاقه که بیشتر از روی اهمیت جایگاهی که داشت می خواست ناصرالدین شاه را تحت حمایت داشته باشد و حال ناخوش او را مداوا کند. او رفتار خوبی با زنان حرمسرا نداشت و آنها را وسیله ای برای گذران بهتر امور می دید.

در مواجهه با ناصرالدین شاه خودش را به مظلومیت می زد و برای طلب منفعت از هیچ کاری روی گردان نبود. مهربانی جدیت تظاهر و ریا را به خوبی درهم ادغام کرده و در هر موقعیتی به رنگی دیگر در می آمد. سیاس بودن و محبت ظاهری و بدون عمقش کاملا در بازی زارعی بروز پیدا می کرد. مریلا زارعی با جایگاهی تثبیت شده در سینما و تلویزیون با این سریال توانست بار دیگر قدرت بازی اش را به نمایش بگذارد.

افعی تهران | سامان مقدم | ۱۴۰۲

«افعی تهران» یکی از چالشی ترین نقش های کارنامه زارعی است.

مریلا زارعی در سریال «افعی تهران» به عنوان یک قاتل زنجیره ای معرفی می شود. اعتراف می کند به خاطر گذشته تلخی که داشته هفت مرد آزارگر کودکان را به قتل رسانده است. او ظرافت زنانه ندارد و مقتدر و خشن به نظر می رسد اما تنها عاملی که باعث می شود احساساتش را بروز دهد فرزندش است. درباره قتل هایش به هیچ عنوان ابراز پشیمانی نمی کند و تنها نگرانی اش این است که پسرش با آزار هایی که به خاطر مادرش دیده چطور روبه رو می شود و بعد ها مادرش را چطور به خاطر خواهد آورد.

زارعی چنان با این گریم و لباس و شمایلی که قرار است او را در قالب یک قاتل زنجیره ای نشان دهد خو گرفته و یکی شده که کاملا فراموش می کنیم درحال تماشای بازی یک بازیگر هستیم. غبار اندوه و رنج چنان به خوردش رفته که انگار واقعا سالیان سال است بخشی از انسانیتش را از دست داده و حالا در تمام وجودش فقط یک دریچه احساسی را به سمت فرزندش باز گذاشته است.

جنگل آسفالت | پژمان تیمورتاش | ۱۴۰۳

مریلا زارعی در سریال «جنگل آسفالت» در نقش یک مادر سالخورده درخشیده است.

مریلا در جنگل آسفالت با چهره ای کاملا متفاوت در نقش مادر نوید محمدزاده ظاهر شد. او مو هایی کوتاه و جوگندمی و صورتی پر از لک درحالیکه مدام سیگار گوشه لبش داشت در آسایشگاه روانی بستری بود. مدام به روبه رو خیره می شد و به کسی اهمیت نمی داد. از همان قسمت اول که به پسرش می گفت اگر او را از آسایشگاه بیرون نبرد فرار می کند می فهمیدیم با مادری متفاوت و عجیب روبه رو هستیم.

مریلا زارعی برای ایفای نقش این مادر جدای از اینکه به گریم متفاوتی تن داده بود مثل زن های لات و معتاد حرف می زد. به دخترش اهمیتی نمی داد و پسرش را هم تهدید می کرد و دلش می خواست به سبک و سیاق خودش زندگی بگذراند. مشخص بود مریلا پیشینه ای دارد و پسرش از فاش شدن رازی مرتبط با او نگران است.

شاید اگر فصل دوم سریال «جنگل آسفالت» ساخته می شد راحتتر می توانستیم درباره شخصیت مادر با بازی مریلا زارعی و جایگاهش در سریال اظهارنظر کنیم. چون بخش مهمی از معما ها پیرامون این شخصیت حل نشده باقی ماند.

موسی کلیم الله (ع) | ابراهیم حاتمی کیا | ۱۴۰۳

زارعی در فیلم «موسی کلیم الله (ع)» در نقش یوکابد ظاهر شده است.

مریلا زارعی در فیلم «موسی کلیم الله» به کارگردانی ابراهیم حاتمی کیا چالش بسیار مهمی با یک نقش تاریخی مهم دارد و جنس مادرانه اش هم با سایر آثار دیگر متفاوت است. او با لباس هایی به سبک وسیاق مصر قدیم در خانواده ای فقیر به تصویر کشیده می شود. دوره بارداری را در خفا سپری می کند و رنج ها و دردهایش را بروز نمی دهد اما از روی چهره و میمیک های صورت مریلا می توانیم به عمق درد و رنج یوکابد در آن دوره پی ببریم. وقتی نوزاد را به دنیا می آورد و از شر ماموران فرعون نجات پیدا می کند چهره اش رنگ می گیرد اما این آرامش دوامی ندارد.

اضطرابش زمانی که از طرف خدا مامور می شود تا نوزادش را به نیل بیندازد شکل دیگری به خودش می گیرد. نه می تواند قید بچه را بزند و نه او را نگه دارد. چهره و رفتارش سراسر استیصال و نگرانی را بروزمی دهد. بار ها تردید می کند و نمی تواند از فرزندش جدا شود. این دلبستگی و عدم اطمینان را با می توانیم با تمام وجود در بازی مریلا درک کنیم. یوکابد اتفاق مهمی در کارنامه مریلاست؛ نقشی که باعث شد بار دیگر در محور توجه ها قرار بگیرد.

منبع: فیلم نیوز