مراسم نوروزخوانی: برای کدام شهرهاست؟ (معرفی کامل مناطق)

مراسم نوروز خوانی برای چه شهری است؟
مراسم نوروز خوانی عمدتاً در حال حاضر تو استان های گیلان، مازندران و گلستان (مخصوصاً تو روستاهای دورافتاده و مناطق البرز شمالی و جنوبی) اجرا میشه. این آیین قدیمی، قبلاً تو بیشتر نقاط ایران رایج بوده و الان هم به صورت نمادین تو بعضی شهرهای دیگه دوباره جون گرفته و احیا شده.
نوروز خوانی، یکی از قشنگ ترین و کهن ترین آیین هاییه که نوید اومدن بهار و سال نو رو میده. با نزدیک شدن به روزهای پایانی سال و شروع بوی عید، تو بعضی از مناطق ایران، هنوز هم میشه صدای گرم نوروزخوان ها رو شنید. این آیین که ریشه های عمیقی تو فرهنگ ما داره، فقط یه آوازخونی ساده نیست؛ یه جور بیدار کردن طبیعت و دل ها برای استقبال از تازگی و طراوته.
نوروز خوانی: آیین پیشواز بهار چیست؟
نوروز خوانی، نوروزی یا بهارخوانی، یه آیین موسیقایی باستانی تو ایرانه که قدمتش به هزاران سال پیش برمی گرده. می گن حتی قبل از اسلام و زمان زرتشت هم این رسم وجود داشته. این مراسم رو با اسم های مختلفی مثل نوروز نو سال، امام خوانی، ساونگ خوانی و تعزیه بهاری هم می شناسن. اصلاً هدف اصلیش اینه که با شعر و آواز، خبر از رسیدن بهار و عید نوروز بده.
نوروز خوانی یعنی چی؟
فکر کنید روزهای پایانی اسفنده و هوا کم کم داره بوی بهار می گیره. تو این روزها، آدم هایی که بهشون میگن «نوروزخوان»، راه می افتدن تو کوچه و بازار و روستاها. اون ها با خوندن شعرهای آهنگین، مژده اومدن نوروز و بیدار شدن طبیعت رو می دادن و به ازاش از مردم مژدگانی می گرفتن. این آوازخونی ها فقط یه جور سرود نبود، یه جور اتصال به ریشه های فرهنگی و شادباشی برای فصل نو بود.
نوروز خوانی در واقع، یه نوع آوازخونی بهارونه هست که یه زمانی تو همه جای ایران رواج داشت. نوروزخوان ها با خوندن اشعار، نوید بهار رو می دادن. خاستگاه اصلی این سنت قدیمی رو مناطق البرز شمالی می دونن و هنوزم که هنوزه، این مراسم به صورت محدود تو استان های گیلان و مازندران، نزدیک سال نو برگزار میشه.
نوروز خوانی، در اصل یه میراث موسیقیایی از دوران پیش از اسلامه که توش ستایش اهورامزدا، توصیف طبیعت قشنگ بهار و حتی ستایش شاهان و امیران دیده می شد.
بعد از اینکه اسلام وارد ایران شد، این آوازهای بهاری با داستان های مذهبی و مفاهیم اسلامی، به ویژه مذهب شیعه، قاطی شد. یعنی بعد از ستایش خدا، مدح و ستایش امامان معصوم هم تو شعرها جا گرفت. این شعرها هم به زبان فارسی خونده می شد، هم به گویش های محلی، و معمولاً یه ترجیع بند خاصی داشت. البته شکل و شیوه اجراش تو مناطق مختلف ایران با هم فرق می کرد.
نوروزخوان ها کیان و چیکار می کنن؟
نوروزخوان ها معمولاً تنها یا دو نفره یا حتی تو گروه های سه چهار نفره این مراسم رو اجرا می کنن. هر کدومشون هم یه کاری دارن؛ مثلاً تو گروه های سه نفره، یکی شعر رو می خونه، یکی ساز میزنه و اون بخش پاسخ یا ترجیع بند شعرها رو با خواننده تکرار می کنه، و نفر سوم که بهش «کوله کش» یا «بارکش» می گن، یه کیسه یا کوله پشتی داره که مژدگانی ها رو توش جمع می کنه.
اونا با هم دیگه میرن در خونه ها. قبلش یه اطلاعاتی از صاحبخونه پیدا کردن، بعد اسمش رو صدا می زنن و با ستایش خدا و نوید سال نو، انعام و عیدی می خوان. می گن اگه عیدی بگیرن، با یه سری شعرهای قشنگ دعاگوی صاحبخونه می شن و اگه هم چیزی نگیرن، با یه سری شعر که نشونه گله و نارضایتیه، اونجا رو ترک می کنن و میرن خونه بعدی. صاحبخونه ها هم معمولاً با پول، شیرینی، گردو، تخم مرغ، برنج، نخود و کشمش یا یه چیز دیگه از این پیام آورهای بهار استقبال می کنن و بهشون خوش آمد می گن.
البته امروزه، این شیوه سنتی نوروز خوانی خیلی تغییر کرده. بیشتر به شکل غیر آیینی و نمایشی اجرا میشه، که از نظر خیلی از کارشناس ها و پژوهشگرها، بیشتر جنبه نمادین یا سرگرمی پیدا کرده.
نوروز خوانی تو کدوم شهرها و منطقه ها اجرا میشه؟
نوروز خوانی تا هزار سال پیش تقریباً تو همه جای ایران رواج داشت؛ از مازندران و گیلان و گلستان گرفته تا سمنان، کردستان، البرز، آذربایجان، خراسان جنوبی و حتی هرمزگان. اما متأسفانه امروزه این آیین سنتی داره کم کم به فراموشی سپرده میشه. الان دیگه فقط تو بعضی از مناطق البرز شمالی و جنوبی و بیشتر تو روستاهای دورافتاده مازندران، گیلان، گلستان، منطقه کومش (تو استان سمنان)، الموت و طالقان میشه پیداش کرد.
مناطق پررونق و کنونی نوروز خوانی
اگه بخوایم دقیق تر بگیم، الان این مناطق از جاهایی هستن که هنوزم نوروز خوانی توشون زنده ست:
- استان گیلان: بیشتر تو روستاهای دورافتاده این استان، هفته آخر اسفندماه مراسم نوروز خوانی برگزار میشه. نوروزخوان ها با یه شاخه شمشاد که نماد سبزی و نیک بختیه، به خونه ها میرن و اگه صاحبخونه عیدی بده، یه شاخه شمشاد هم بهش هدیه میدن. اگه هم خونه نبود، شمشاد رو به یکی از ستون های ایوون خونه نصب می کردن.
- استان مازندران: تو روستاهای مازندران هم هنوز این رسم زنده است. گاهی چوپان ها و گاوچران ها هم تو این مناطق، حدود یه ماه مونده به عید، شب ها میرن در خونه ها و مژده بهار رو میدن. اونا یه زنگوله دستشون می گیرن و با سروصدا وارد دهکده میشن، بعد جلوی در خونه ها وایمیسن و با شعر و آواز، مژدگانی بهار رو از صاحبخونه می گیرن. یه کیسه هم دارن که طنابی بهش وصله، اونو می اندازن داخل خونه و اهالی خونه هم با شیرینی، تخم مرغ، قند و چای و… پرش می کنن. خانم ها خیلی معتقدن که مژدگانی دادن به نوروزخوان ها شگون داره و بهشون خوش آمد میگن.
- استان گلستان: خوشبختانه آیین نوروز خوانی استان گلستان سال ۱۳۹۶ تو فهرست میراث ناملموس ایران ثبت شد. اینجا هم معمولاً تو نیمه اسفند و قبل از سال تحویل این مراسم رو برگزار می کنن.
- منطقه کومش (استان سمنان): اینجا دو مدل نوروز خوانی داریم. یه گروه مردان هستن که بهشون بهار لاله زار یا پیش بهار میگن. اینا از اوایل اسفند میرن روستاهای مختلف و نوید بهار رو میدن. معمولاً قبا بلند سفید یا مشکی می پوشن، گیوه به پا دارن و عصا دستشونه. تو گروه های دو تا پنج نفره، کل منطقه کومش رو گشت می زنن و سال نو رو تبریک میگن. خیلی هاشون هم قریحه شاعری دارن و بداهه سرایی می کنن. یه گروه دیگه هم نوجوانان هستن که بعد از غروب آفتاب تو محله ها و روستاها حرکت می کنن و عید رو تبریک میگن.
- الموت و طالقان (استان البرز و قزوین): این مناطق که جزو البرز شمالی و جنوبی حساب میشن، هنوز هم شاهد اجرای نوروز خوانی هستن.
نوروز خوانی: از گستردگی گذشته تا محدودیت امروز
نوروز خوانی یه زمانی تو خیلی از نقاط دیگه ایران هم رواج گسترده ای داشت، مثل کردستان، آذربایجان، خراسان جنوبی و هرمزگان. حتی تو فرهنگ فولکلور آذربایجان، خنیاگرانی به اسم «تکم چی» و «سایاچی» رو پیام آور نوروز می دونستن. ولی متاسفانه الان دیگه خیلی از این مناطق، نوروز خوانی رو به شکل گذشته ندارن و محدود شده.
یه نکته جالب اینکه نوروزخوان ها معمولاً تو محل زندگی خودشون نوروز خوانی نمی کردن و میرفتن به مناطق دیگه. بعضیا دلیلش رو این می دونن که گرفتن انعام از آشناها و همشهری ها خوب نبوده. این جابه جایی باعث انتقال فرهنگ و موسیقی شفاهی از یه منطقه به منطقه دیگه می شد. مثلاً نوروزخوان های منطقه کومش به زبان طبری و نوروزخوان های طالقان هم به طبری و گیلکی مسلط بودن، واسه همین رفت و آمدشون به گیلان و مازندران باعث تبادل فرهنگی بین دو طرف البرز می شد.
احیای نوروز خوانی تو سال های اخیر
خوشبختانه تو سال های اخیر، به لطف تلاش بعضی از علاقه مندها به فرهنگ و هنر ایران، میشه تو روزهای پایانی سال شاهد احیای نوروز خوانی به صورت نمادین و گاهی هم تو قالب جشنواره تو نقاط مختلف کشور بود. غیر از گیلان و مازندران، تو شهرهایی مثل همدان، قزوین، اردبیل، آذربایجان و شمیرانات تهران هم شاهد برگزاری این مراسم به صورت نمادین بوده ایم که نشون میده هنوز امید هست این میراث زنده بمونه.
شیوه اجرای نوروز خوانی چطوره؟
نوروز خوانی، بسته به اینکه چه مضمونی داشته باشه و چطوری اجرا بشه، به چند دسته تقسیم میشه. این دسته بندی ها بهمون نشون میده که چقدر این آیین تو خودش تنوع و عمق داره.
دسته بندی نوروز خوانی از نظر محتوا
- امام خوانی: تو این نوع از نوروز خوانی، خواننده ها بیشتر به ستایش امامان و معصومین می پردازن. گاهی هم لابه لای این مدح ها، داستان های مذهبی مثل روایت آدم و حوا یا قصه یوسف و زلیخا رو هم تعریف می کنن.
- توصیف خوانی: اینجا دیگه پای طبیعت و بهار به میون میاد. نوروزخوان طبیعت قشنگ، بیدار شدن زمین و پاکی و خوبی رو ستایش می کنه و اونایی که ترجیع بند رو می خونن، این ستایش ها رو تکرار می کنن.
- مدح خوانی/هجوخوانی: این بخش، یه جورایی به انعام گرفتن و ندادن بستگی داره! اگه نوروزخوان از صاحبخونه انعام بگیره، شروع به مدح و ستایش صاحبخونه می کنه. اما اگه چیزی دستش رو نگیره، ممکنه با شعرهایی که نشونه گله و نارضایتیه (هجوخوانی)، اونجا رو ترک کنه. این بخش بیشتر بداهه پردازیه و به موقعیت و شرایط اجرا بستگی داره.
نوروزخوان ها چجوری اجرا می کنن؟
نوروز خوانی سنتی، معمولاً تو گروه های دو یا چند نفره و فقط به صورت آوازی، یعنی بدون ساز، انجام میشه. البته تو بعضی مناطق کشور، ساز و دهل هم همراه این مراسم میشه و حتی گاهی رقص های محلی رو هم چاشنی کار می کنن. معمولاً یکی از اعضای گروه، خواننده اصلی نوروز هست و بعد از اون، بقیه گروه شعر رو تکرار می کنن.
گاهی گروه نوروزخوان وارد حیاط خونه ای میشن و صاحبخونه رو به اسم صدا می زنن. با آوردن اسم صاحبخونه تو شعرهای نوروز خوانی، ازش مژدگانی می خوان. بعضیا میگن این به این معنی نیست که نوروزخوان و صاحبخونه همدیگه رو می شناسن. اتفاقاً یکی از ویژگی های کمتر شناخته شده نوروز خوانی اینه که هویت نوروزخوان ناشناسه. بر اساس شواهد موجود، نوروزخوان ها معمولاً تو همون شهر یا روستای خودشون نوروز خوانی نمی کردن و میرفتن به جاهای غریبه تر.
شکل اجرای نوروز خوانی، مضمون و مراحلش هم تو مناطق مختلف ایران با هم فرق داره. مثلاً تو شاهرود دو جور نوروز خوانی داریم. یه گروه مردان هستن که از نوروز خوانی کسب درآمد می کنن. این نوروزخوان ها رو با اسم هایی مثل «بهار لاله زار»، «شعرخوان» یا «پیش بهار» می شناسن. اونا از اوایل اسفند میرن به روستاهای مختلف و خبر اومدن بهار رو میدن. این دسته از نوروزخوان ها معمولاً قبا بلند سفید یا مشکی می پوشن، گیوه به پا دارن و عصا دستشونه. تو گروه های دو تا پنج نفره، کل منطقه کومش رو گشت می زنن و سال نو رو به مردم تبریک میگن. معمولاً قریحه شاعری هم دارن و بداهه سرایی می کنن، ولی اشعار نوروزی رو از پدرانشون یاد گرفتن و به نسل های بعد هم منتقل می کنن. مردم حضور این افراد رو به فال نیک می گیرن و بعضیا هم نُقل یا خرمایی از نوروزخوان ها به عنوان تبرک میگیرن و سر سفره هفت سینشون میذارن.
گروه دوم نوروزخوان های شاهرود، نوجوان ها هستن که بعد از غروب آفتاب تو محله ها و روستاها راه میفتن و اومدن بهار و نوروز رو تبریک میگن. مضمون شعرهایی که نوروزخوان ها می خونن هم تو هر منطقه فرق داره؛ بعضی جاها بیشتر از نوروز و بهار و عید میگن و تو جاهای دیگه، اشعار نوروزی بیشتر جنبه مذهبی داره.
معمولاً نوروزخوان ها تو مناطق مختلف، با این کلمات به استقبال بهار میرن:
صد سلام و سی علیک،
صاحب خانه سلام علیک،
سلام من بگیر علیک،
از جانب ملا بیگ،
نوروز سلطان آمده،
گل در گلستان آمده،
مژده دهید به دوستان،
نوروز سلطان آمده،
بهار آمد بهار آمد، خوش آمد،
بهار خوش عذار آمد، خوش آمد
نوروزخوان های مازندرانی هم با کلماتی شبیه به زبان محلی خودشون، اومدن بهار رو مژده میدن:
باد بهارون بیمو،
گل به گلستون بیمو،
مژده هادین دوستون،
نوروز سلطون بیمو،
آی برارون، آی خاخرون،
مرد و زن مازندرون،
خنه جا بئین بیرون،
بموئه نوروز سلطون،
بیمو باد بهارون،
بیمو نوروز سلطون،
هادین مژده دوستون،
بیمو گل در گلستون،
مشت عموی با ایمون،
شکر شیرین ته زبون،
صدف هسته ته دندون،
انعام ره بیار بیرون،
آی بیموئه نوبهار،
خشک دار بورده خار،
بموئه بیه بیدار،
خونش کنه سر دار،
باد بهارون بیمو،
گل به گلستون بیمو،
مژده هادین دوستون،
نوروز سلطون بیمو
یه نگاه به تاریخچه نوروز خوانی: از قدیم تا الان
بخش بزرگی از تاریخ و فرهنگ کهن ما، با ادبیات فولکلور و موسیقی نواحی گره خورده. این شعر و موسیقی های اصیل، پر از اعتقادات، ارزش ها و طرز فکر مردمه که از نسلی به نسل بعد منتقل شده. راستش رو بخواید، خیلی از آداب و رسوم قدیمی فارسی، تو قالب ترانه و ادبیات فولکلور و با نغمه های موسیقی زنده مونده و تا همین امروز به حیات خودش ادامه داده.
ریشه های باستانی این آیین
نوروز خوانی هم یکی از همین آیین های اصیل موسیقاییه که با نوروز، بزرگترین جشن ما ایرانی ها، پیوند خورده و خبر از اومدن فصلی تازه میده. قدیم ها، شادی سال نو رو با روش های مختلف و نغمه های گوناگون نوروزی نشون می دادن. سرودهای شادباش نوروزی با اسم های قشنگی مثل آیین جمشید، سبز در سبز، دل انگیزان، فرخ روز و ساز نوروز تو متن های تاریخی و موسیقیایی به یادگار مونده.
ترانه های ساده و در عین حال پرمفهوم نوروز خوانی، گاهی به خاطر اینکه خط موسیقی برای ثبتشون وجود نداشت، تو گذر زمان فراموش شدن. با این حال، گوشه هایی مثل نوروز خارا، نوروز عجم، نوروز عرب، نوروز کوچک، نوروز بزرگ و نوروز صبا تو ردیف موسیقی دستگاهی ایران هنوزم هستن و خوشبختانه از آسیب زمانه در امان موندن و گاهی هم اجرا میشن.
تو بین همه اون نغمه های شادباش بهاری که قدیم ها بودن، نوروز خوانی هنوزم تو بعضی مناطق ایران نفس می کشه. این آیین با ارزش، یه جور پیوند عمیق با شعر و موسیقی و شور و شوق تازگی داره. ریشه هاش هم برمی گرده به ایران قبل از اسلام و بعضیا هم اون رو به دین زرتشت و ستایش اهورا مزدا نسبت میدن.
زنده یاد «حسن مشحون» تو کتاب «تاریخ موسیقی ایران» درباره تاریخچه بهارخوانی این طور می نویسه:
سرودهای نوروزی که با آهنگ مخصوص در مازندران و گرگان در پیشباز سال نو و نوروز می خوانند، ظاهرا سابقه بسیار قدیمی دارد. اشعار قدیمی آن را ایرانیان پس از اسلام فراموش یا دگرگون کردند و اکنون، اصل آن ها در دسترس نیست؛ لیکن از مضمون برگردان و موضوع آن می توان دریافت که از یادگاری های پیش از اسلام است.
نوروز خوانی بعد از اسلام
ترانه های نوروز خوانی تا قبل از اسلام، فقط توصیف طبیعت و زیبایی های بهار و ستایش شاهان و امیران بود. اما بعد از ورود اسلام به ایران، این شعرها با روایات اسلامی و مفاهیم مذهبی قاطی شد. یعنی علاوه بر اینکه نوید فصل نو رو می داد، به ستایش خدا و مدح امامان شیعه هم می پرداخت.
مثلاً یکی از مشهورترین نغمه های نوروزی بعد از اسلام اینه:
همی خوانم امام اولین را،
شه کشور امیرالمومنین را،
وصی و جانشین یعنی علی را،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام دومین هم دسته گل،
شفاعت می کند او بر سر پل،
حسن بابش سوار است او به دلدل،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام سومین شاه جهان است،
بود نامش حسین شاه یگانه است،
محمد را به محراب می رساند،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام چارمین زین العباد است،
گل باغ حسین اما مراد است،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام پنجمین ۵۰ بلا را،
بگردان دور از این دولتسرا را،
خصوصا هم از این دولتسرا را،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام ششمین شاه مدینه،
الهی نوجوانت بد نبینه،
الهی نوجوانت خیر ببینه،
گل عشرت به کام دل بچینه،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام هفتمین موسای کاظم،
ز نور او منور گشته عالم،
چو بلبل در قفس تا کی بنالم،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام هشتمین شاه خراسان،
بکن تلخی جان کندن تو آسان،
بهار آمد همه جا شد گلستان،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام ۹ قدم آید به میدان،
ملایک بر سرش خوانند قرآن،
یقین دین محمد برقرار است،
علی در خدمت پروردگار است،
به حق حرمت آیات قرآن،
تو صاحبخانه راخوشحال گردان،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام ۱۰ در این دنیای فانی،
نگهدار زمین و آسمانی،
بده بر صاحبخانه زندگانی،
الهی صاحبخانه در نمانی،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام یازدهم در روز محشر،
شفاعت می کند او با پیمبر،
به حکم خالق و خلاق داور،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
امام دوازدهم مهدیش نام است،
تمام کل عالم را امام است،
بدانید حضرت صاحب زمان است،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
خدایا صاحبخانه را خوشحال گردان،
جوانان ورا داماد گردان،
عروسش صاحب اولاد گردان،
به یاسین و الف لام و به فیروز،
دهید مژده که آمد عید نوروز،
هوا سرد است و بگرفته صدایم،
که چند تا تخم مرغ باشد دوایم،
الا همشیره فرخ لقایم،
بکش زحمت بیار عیدی برایم،
جوانت خیر ببینه از دعایم.
می گن اولین بار حدود ۱۳۵ سال پیش، الکساندر خوتسکو، یه ایران شناس روسی، تو نوشته هاش به نوروز خوانی اشاره کرده بود. ایشون ۱۱ سال تو ایران و مخصوصاً تو مناطق شمالی زندگی کرده بود و کلی مطالعه درباره زبان شناسی ایران و گویش های محلی مثل گیلکی، تالشی و مازنی انجام داد. نتیجه پژوهش هاش هم کتابی به اسم «نمونه هایی از شعر مردمی سرزمین پارس» بود که سال ۱۸۴۲ تو لندن چاپ شد. خوتسکو تو نوشته هاش، تصنیف ها و آوازهای گیلکی و مازنی رو خیلی خاص دونسته و نوروز خوانی رو تو این مناطق معرفی کرده بود.
چرا باید نوروز خوانی رو حفظ کنیم و بهش بها بدیم؟
نوروز خوانی فقط یه رسم قدیمی نیست، یه تیکه مهم از هویت فرهنگی و ملی ماست. تصور کنید بدون این آیین ها، چقدر از رنگ و بوی نوروز و ارتباط ما با گذشته کم میشه؟ حفظ و احیای این آیین ها کمک می کنه که نسل های جدید هم با این فرهنگ غنی آشنا بشن و قدرشو بدونن.
گذشته از این، آیین هایی مثل نوروز خوانی پتانسیل زیادی برای جذب گردشگری فرهنگی دارن. وقتی مسافرها و گردشگرها از نزدیک با این مراسم ها آشنا میشن، بیشتر با فرهنگ و آداب و رسوم ما ارتباط برقرار می کنن و این خودش باعث رونق اقتصادی محلی هم میشه.
واسه همین، حمایت از نوروزخوان ها و برگزاری رویدادهایی که این آیین رو زنده نگه میداره، خیلی مهمه. اینطوری هم به حفظ میراث ناملموس کمک می کنیم و هم فرصت های جدیدی برای معرفی فرهنگمون به دنیا ایجاد می کنیم.
نتیجه گیری
نوروز خوانی، یه میراث کهن و ارزشمنده که نویدبخش بهار و زندگی دوباره ست. با اینکه این آیین تو گذشته ای دور تو بیشتر مناطق ایران رواج داشت، الان بیشتر تو استان های گیلان، مازندران و گلستان (به ویژه تو مناطق کوهستانی و روستایی البرز شمالی و جنوبی) زنده ست. اما خوشبختانه تلاش هایی برای احیای نمادین این سنت تو شهرهای دیگه هم در جریانه. این آوازهای بهاری، که ریشه های باستانی دارن و بعد از اسلام با مفاهیم مذهبی آمیخته شدن، نه تنها بخشی از فولکلور ما هستن، بلکه هویت و ارزش های فرهنگی ما رو هم نشون میدن. امید که این آیین قشنگ تا همیشه زنده بمونه و هر سال با نوای دلنشین نوروزخوان ها، به استقبال بهار بریم.
آیا شما به دنبال کسب اطلاعات بیشتر در مورد "مراسم نوروزخوانی: برای کدام شهرهاست؟ (معرفی کامل مناطق)" هستید؟ با کلیک بر روی گردشگری و اقامتی، آیا به دنبال موضوعات مشابهی هستید؟ برای کشف محتواهای بیشتر، از منوی جستجو استفاده کنید. همچنین، ممکن است در این دسته بندی، سریال ها، فیلم ها، کتاب ها و مقالات مفیدی نیز برای شما قرار داشته باشند. بنابراین، همین حالا برای کشف دنیای جذاب و گسترده ی محتواهای مرتبط با "مراسم نوروزخوانی: برای کدام شهرهاست؟ (معرفی کامل مناطق)"، کلیک کنید.